Rossum, W.M. van

Archiefnummer: 831
Archiefnaam: ROSS
Sector: Kerkelijk en godsdienstig leven                         Project 'Biografie W.M. van Rossum'
Soort archief: Archivalia van persoon
Datering: 1861-1967 (1996)

Dit archief is online in te zien!

Het archief bevat ook archivalia van P.J.M.H. Drehmanns (1882-1959)

Plaatsingslijst met links naar gedigitaliseerde archiefstukken (pdf, 640 kB)

Kardinaal W.M. van Rossum (1854-1932)

Ten geleide
  
Willem Marinus van Rossum (1854-1932)
Willem Marinus van Rossum werd geboren uit de kleine burgerij te Zwolle en werd op 9-jarige leeftijd wees.

Op 15 juni 1873 trad hij in in het noviciaat van de Redemptoristen te Roermond. Hij legde op 16 juni 1874 te 's-Hertogenbosch zijn religieuze geloften af. Daarna ging hij naar Wittem voor de studie van filosofie en theologie. Op 17 oktober 1879 werd hij aldaar tot priester gewijd. Hij werd benoemd tot leraar, eerst aan het juvenaat van de Redemptoristen in Roermond, daarna als leraar dogmatiek aan het grootseminarie in Wittem. Hier werd hij in 1893 rector en was hij verantwoordelijk voor de voltooiing van een grondige herbouwing van het klooster.

In1895 werd hij door zijn congregatie naar Rome geroepen en vanaf toen ging zijn carrière steil omhoog. Hij was de eerste Nederlander sinds de 16e eeuw die, in 1911, tot kardinaal benoemd werd. Zijn statuur als Nederlands prelaat is alleen te vergelijken met die van paus Adrianus VI (1522-1523). In 1918 werd hij prefect van de Congregatie voor de Voortplanting des Geloofs, Propaganda Fide, in welke functie hij een van de meest invloedrijke personen in de Katholieke Kerk was. Hij was o.m. ook lid van het Heilig Officie en van de Commissie voor de codificatie van het kerkelijk recht.

Een koerswijziging in de kerkelijke missiepolitiek vond onder zijn leiding plaats. Hij vond de missieactiviteiten veel te veel verbonden met nationale en koloniale belangen en pleitte voor opbouw van lokale kerken, en voor inheemse bisschoppen en priesters. Twee pauselijke missie-encyclieken waren gestempeld door zijn visie. Het betekende ook een versterking van Romeins centralisme, wat weerstand opriep bij de koloniale machten die hun invloed op kerkelijke zaken zagen verminderen. Vooral Frankrijk, maar ook Nederland en België hadden bezwaren.

Zijn standpunt tegenover de Reformatie was conservatief. Terwijl Protestantse en Orthodoxe kerken toenadering zochten tot elkaar -hieruit zou later de Wereldraad van Kerken voortkomen- hield hij en met hem de Katholieke kerk eraan vast dat de Protestanten zich eenvoudig moesten bekeren en weer katholiek worden. Pas tijdens het Tweede Vaticaans Concilie zou dit veranderen, onder invloed van de Nederlandse kardinaal Willebrands.

In Nederland was hij betrokken bij de stichting van de Katholieke Universiteit en was hij pauselijk legaat bij het Internationaal Eucharistisch Congres in Amsterdam in 1924. Zijn optreden werd hier gezien als een publieke demonstratie van het herwonnen zelfvertrouwen onder de Nederlandse katholieken.
Ook zijn invloed in de Congregatie van de Redemptoristen en die op andere ordes en congregaties om de uitzending van missionarissen te bevorderen moet niet onderschat worden.
Kardinaal van Rossum overleed in 1932 en zijn uitvaart vond onder grote belangstelling plaats in de Sint Servaes in Maastricht.

Bron: Biography of Cardinal van Rossum in Project 'Biografie W.M. van Rossum'

Literatuur van en over  W.M. van Rossum kunt u vinden in RUQuest.  
- Biografie via Biografisch portaal van Nederland

KDC - Knipselcollectie
De knipselcollectie bevat naast knipsels uit dag- en weekbladen diverse andere vormen van min of meer losbladige informatie, zoals persberichten van het Algemeen Nederlands Persbureau (ANP), overlijdensberichten, fotokopieën uit bio- en bibliografische naslagwerken enz. De knipsels over W.M. van Rossum zijn beschikbaar in de studiezaal van het KDC.

KDC – Beeld en Geluid
De collectie Beeld en geluid kunt u doorzoeken via de Catalogus van het KDC. Door te zoeken op ‘Rossum, W.M. van’ vindt u het bedoelde materiaal.