CPG-weblog
![]() |
1 december 2012
Kort voor 't heerlijk avondje van 2011 blijkt het paard van de goede sint zoek. Dat leidt onmiddellijk tot Kamervragen en persoonlijk ingrijpen van de verantwoordelijke minister (film). Het land is in rep en roer. Minister Opstelten verantwoordt zich later tegenover de Kamer in een brief-op-rijm (pdf, 26 kB) over het opsporingsonderzoek. Twee jaar daarvóór stellen verontruste CDA'ers vragen over het weglaten van het kruisteken op mijter en tabberd (pdf, 19 kB). Minister Plasterk laat weten dat het kabinet in de Bijbel geen schimmel of pepernoot heeft kunnen ontdekken. De Sinterklaastraditie lijkt dus in goede handen bij ministers die we nu ook weer tegenkomen in het kabinet Rutte II. In de jaren zeventig van de vorige eeuw was dat wel anders. Van der Spek van de PSP maakte zich toen behoorlijk druk over ‘excessen van de bejaarde kindervriend' (pdf, 234 kB). Het schoentje van de gedetineerde dienstplichtige militairen Dona en Schul (pdf, 286 kB) werd in die dagen zelfs ‘in de prak gereden' en van regeringswege in brand gestoken. Sinterklaas en het Nederlandse leger leefde toen al decennia op gespannen voet met elkaar. Uitstel van eerste oefening (pdf, 284 kB) om in de kring van het eigen gezin pakjesavond te vieren was er niet bij. En dat terwijl de Kamer zelf haar vergaderingen langdurig stillegde (pdf, 381 kB) om de leden in staat te stellen thuis te zijn met Sinterklaas. Aan de vooravond van 't heerlijk avondje maakte men zich in de Kamer ook nog eens regelmatig schuldig aan rijmoefeningen. Zowel ministers (pdf, 360 kB) als Kamerleden, en vooral Kamervoorzitters (pdf, 379 kB). De Kamer had bovendien lange tijd een eigen Sinterklaas voor de leden alléén (pdf, 1,1 MB). Die sint werd jarenlang meesterlijk vertolkt door Jakob Vellenga die recent overleed, op 20 september 2012. De curieuze regelgeving rondom Sinterklaas uitgevaardigd door het Normalisatie Instituut in Delft, vond plaats op instigatie van de minister van Aandacht en de minister van Folklore en Traditie. In de Handelingen is daarvover niets terug te vinden. Dat is wel het geval bij de invoering van de APK-keuring. Initiatiefnemer De Beer (VVD) kwam aan het eind van de verdediging van zijn voorstel op 13 december 1977 in de Eerste Kamer met het volgende doorslaggevende argument op de proppen: 'Ik meen hiermee alle gestelde vragen te hebben beantwoord. Ik wil ten slotte een stukje voorlezen uit het Algemeen Dagblad van 6 december van dit jaar. Onder de kop "Sint op de bon geslingerd" las ik het volgende: "Sinterklaas is in Emmeloord door dxe politie op de bon geslingerd, omdat hij in een sloopauto reed. De wagen vertoonde allerlei mankementen. De banden waren glad, de vloer doorgerot en de stuurinrichting deugde niet. De goedheiligman kon zijn reis naar Leeuwarden met een taxi voortzetten." Als men zoiets leest, zijn er twee conclusies mogelijk: Of wij schaffen sinterklaas af, of wij voeren een autokeuring in.' De meest fameuze sinterklaas-passage uit de parlementaire geschiedenis is natuurlijk afkomstig van VVD-coryfee Hans Wiegel en vinden we niet in de Handelingen. Wijzend op Joop den Uyl, de lijsttrekker van de PvdA: ‘Sinterklaas bestáát: daar zit-ie, achter de tafel.' Wiegel baseerde zich overigens op een column van de econoom Jan Pen over de wankele financiële onderbouwing Keerpunt '72, het concept-regeerakkoord van de ‘progressieve partijen' PvdA, PPR en D'66. Al eerder refereerde minister Langman wél in de Handelingen naar de "Sinterklaasbetogen" van Jan Pen. [op 28 september 1972, HTK 1972, p. 152) En Wiegel haalde Pen op 10 oktober 1972 al aan bij de algemene beschouwingen, zij het zonder de Sinterklaas-typering. [HTK 1972, p. 217). Pen was zelf overigens niet zo blij met alle aandacht van‘Wiegel en de brontosaurussen'. Tot slot zij nog gemeld dat de regering weliswaar gedurende het hele jaar voor Sinterklaas speelt, maar dat de Kamer natuurlijk altijd controleert of de presentjes goed terechtkomen (pdf, 167 kB)! Johan van Merrienboer |
![]() |
Het Handelingenkevertje speurt wekelijks de Handelingen af naar boeiende, interessante,
serieuze en / of grappige feiten, wetenswaardigheden en anekdotes uit de parlementaire geschiedenis.