In haar onderzoek stelt Eva Berlot de vraag 'Gebruiken we onze ogen om te denken?’ Hoewel het algemeen bekend is dat oogbewegingen essentieel zijn voor het verkennen van de zichtbare wereld, is haar onderzoek erop gericht om te onderzoeken of oogbewegingen ook verbonden zijn met processen zoals denken en conceptueel begrip. In het dagelijks leven bewegen we onze ogen constant, niet alleen als we om ons heen kijken, maar ook als we denken. De reden waarom we onze ogen blijven bewegen, zelfs als we niet bezig zijn met de visuele wereld, blijft echter onduidelijk.
De rol van oogbewegingen in gedachten onderzoeken
Berlot zal haar onderzoek uitvoeren binnen het Predictive Brain Lab. Ze zal onderzoeken of oogbewegingen die we maken tijdens niet-visuele taken zoals het luisteren naar spraak van anderen, betekenisvol zijn en of ze bijdragen aan cognitieve functies zoals het begrijpen van spraak. Om deze hypothese te onderzoeken, luisteren deelnemers naar podcasts terwijl hun oogbewegingen worden gevolgd. Door de oogbewegingen tijdens zulke niet-visuele taken te analyseren, hoopt Berlot vast te stellen of ze overeenkomen met specifieke cognitieve processen.
Daarnaast zal Berlot modellen van kunstmatige intelligentie (AI) gebruiken, zoals grote taalmodellen, om de evoluerende conceptuele ruimtes in de gehoorde verhalen te kwantificeren. Deze modellen zullen helpen om de relatie tussen oogbewegingen en de verhaallijn in kaart te brengen, waardoor onderzoekers kunnen beoordelen of de manier waarop onze ogen bewegen terwijl we denken de mentale verwerking van concepten en ideeën weerspiegelt.
Wat gebeurt er in de hersenen als we verschillende ideeën onderzoeken? Eén idee is dat de delen van onze hersenen die gebruikt worden om te zien ook betrokken zijn wanneer we alleen nadenken. Zoals onze ogen zich focussen op objecten om ze beter te zien, zou het verplaatsen van onze aandacht in onze geest ons kunnen helpen om ideeën duidelijker te begrijpen. Berlot zal deze ideeën onderzoeken met hersenscans en computermodellen om te testen hoe dit werkt.
Potentiële impact
Dit onderzoek zal ons begrip van de relatie tussen oogbewegingen en cognitie verbeteren. Een mogelijk resultaat is dat onze ogen niet alleen hulpmiddelen zijn voor visuele waarneming, maar ook een sleutelrol spelen bij het navigeren door onze mentale wereld. Dit zou implicaties kunnen hebben voor het begrijpen van hoe mensen informatie verwerken, zowel in het dagelijks leven als in complexere cognitieve taken. In de ontwikkelingspsychologie zouden de resultaten van het onderzoek inzichten kunnen bieden in hoe de cognitieve processen van kinderen zich ontwikkelen. In een klinische context, zoals bij patiënten met cognitieve achteruitgang, zouden oogbewegingen gebruikt kunnen worden om het cognitief functioneren te beoordelen of zelfs te ondersteunen wanneer verbale communicatie beperkt is.
Voor nu staat het project nog op het punt van beginnen. Volg het nieuws en de sociale mediakanalen van het Donders Institute voor updates over dit spannende onderzoek in de komende drie jaar.