Veel mensen passen hun acties aan na negatieve ervaringen door te proberen te leren wat de oorzaak was. Angstige mensen hebben de neiging om sterke conclusies te trekken na eenmalige negatieve gebeurtenissen en deze te generaliseren naar situaties waarin bedreigingen onwaarschijnlijk of ver weg zijn, waardoor ze situaties gaan vermijden, zelfs als deze objectief gezien veilig zijn. Dit kan angst in stand houden of verergeren in de loop van de tijd.
Twee systemen
De hersenen gebruiken twee complementaire systemen om van deze ervaringen te leren: een langzaam systeem (gelinkt aan het striatum) dat overtuigingen geleidelijk bijwerkt, en een snel systeem (gelinkt aan de amygdala) dat snel reageert op veranderingen en vooral betrokken is wanneer bedreigingen dichtbij komen en snel reageren noodzakelijk is. Wanneer het evenwicht tussen deze systemen verstoord is, zoals we denken dat gebeurt bij angst, kan dit leiden tot vermijding.
Op de lange termijn wil Bob Bramson een gezonde manier van leren bij angst herstellen: "De eerste stap in dit onderzoek is om aan te tonen dat deze systemen bij gezonde individuen in balans zijn om soms snel en soms meer geleidelijk te leren. We zullen eerst meten hoe gezonde mensen leren van bedreigingen en beloningen in verschillende situaties. Vervolgens gaan we deze systemen één voor één beïnvloeden met behulp van ultrasone stimulatie en verwachten we dat het niet-gestimuleerde systeem dominant wordt, wat leidt tot voorspelbare veranderingen in het leren."
Geavanceerde meet- en stimulatietechnieken
Om dit te testen zal Bramson transcraniële ultrasone stimulatie (TUS) gebruiken om de activiteit in diepe hersengebieden te moduleren, terwijl hij de reacties van de hersenen volgt met zeer nauwkeurige magneto-encefalografie (MEG). Deze technieken zijn nog nooit eerder gecombineerd, wat ongekende inzichten oplevert in hoe informatie uit eerdere uitkomsten kan bijdragen aan huidige beslissingen.
In dit experiment kiezen deelnemers of ze dichterbij een doel willen komen of het juist willen vermijden. De doelen kunnen geld opleveren, maar ook een lichte elektrische schok geven. Door te variëren hoe dichtbij de doelen zijn en hoe betrouwbaar de uitkomsten zijn, kan Bramson onderzoeken hoe de hersenen anders reageren op dreigingen die dichtbij of ver weg zijn, en op situaties die meer of minder voorspelbaar zijn. In één experiment wordt gekeken of mensen die angstig zijn op een bepaalde manier anders leren, door één van deze leersystemen. In een tweede experiment onderzoekt hij of deze manier van leren kan worden veranderd met hersenstimulatie.
Samen zullen deze onderzoeken volgens Bramson toekomstig onderzoek naar nieuwe behandelingen mogelijk maken: "Het veranderen van de manier waarop we leren door gebruik te maken van hersenstimulatie is veelbelovend voor toekomstige behandelingen van angst. Als we kunnen laten zien hoe angstige individuen anders leren door te veel op één systeem te vertrouwen, en ook kunnen laten zien dat we de balans tussen deze systemen kunnen veranderen, hebben we een veelbelovend startpunt voor het onderzoeken van daadwerkelijke verbetering van behandelingen op basis van hersenstimulatie."