Ervaringsverhaal - Pieter Beutler
Pieter en de PPR: een uit de hand gelopen liefdesrelatie
Door zijn voorliefde voor politiek heeft Pieter zich tijdens zijn honoursproject volledig ondergedompeld in de Politieke Partij Radikalen (PPR). Dit heeft geleid tot een reis naar het buitenland, een bijdrage in een boek én een wetenschappelijke publicatie.
Waarom ben je met honours begonnen?
Ik genoot erg van mijn studie en ik wilde graag meer in verdieping. Het leek me leuk om ergens onderzoek naar te doen, maar ik had nog geen specifiek onderwerp in gedachten. Daardoor twijfelde ik wel of ik honours moest doen. Die twijfel is weggenomen toen ik merkte dat je genoeg ruimte krijgt om een goed onderwerp te vinden.
Hoe ging het project van start?
Nadat ik een onderwerp in gedachten had ging ik op zoek naar een begeleider. Die moest ik zelf zoeken en contacteren. Marieke Oprel was toevallig al betrokken bij een publicatie van een wetenschappelijk boek over het onderwerp dat ik voor ogen had. Dat was een leuk toeval! Ze heeft me erg goed op weg geholpen in mijn project, maar bovenal heeft ze me het reilen en zeilen van wetenschappelijk onderzoek doen bijgebracht.
Waar doe je nu onderzoek naar?
Ik doe onderzoek naar de PPR, de Politieke Partij Radikalen. Dat was een kleine linkse partij in Nederland die actief was tussen 1968 en 1991 Ik wilde eerst onderzoek doen naar de organisatie en structuur van de partij en hoe zij zich presenteerden tijdens verkiezingen. Dit bleek echter te veel hooi op mijn vork te zijn, en er bleek een veel interessanter onderwerp in het verschiet te liggen. Door een suggestie van mijn begeleider heb ik de focus van mijn onderzoek verlegd naar de Europese contacten van de PPR. Dit bleek een waanzinnig interessant onderwerp, waarover in de geschiedschrijving onterecht weinig aandacht aan is besteed.
Hoe heb je die contacten onderzocht?
Ik ben daarvoor naar de archieven van Die Grünen en Agalev (Vlaamse Groene partij, red.) in respectievelijk Berlijn en in Gent geweest, naast het PPR-partijarchief te Nijmegen. Honours heeft dat financieel mogelijk gemaakt. Ik vond het aanvankelijk heel spannend om in mijn eentje naar het buitenland te gaan voor archiefonderzoek, maar ik heb daar leuke en interessante dingen gevonden die nog niet eerder waren onderzocht. Zo kwam ik erachter dat de PPR aan de wieg stond van de samenwerking van groene partijen in Europa. Ik hoop mijn bevindingen te publiceren in een wetenschappelijk artikel, met de hulp van mijn onderzoeksbegeleider.
“Als je me anderhalf jaar geleden had verteld wat ik allemaal heb gedaan had ik je niet geloofd.”
Wat heb je nog meer gedaan met betrekking tot je onderzoeksonderwerp?
Ik heb vijf kleine hoofdstukjes mogen schrijven voor een wetenschappelijk boek over de PPR. Deze hoofdstukjes gingen over de lokale afdelingen van de PPR; hiervoor mocht ik dus door heel Nederland regionale archieven afgaan en daar verhalen ophalen. Het leuke hiervan was dat deze hoofdstukjes voor een breder publiek bedoeld waren. Ik ging een flitscursus ‘publieksgericht schrijven’ door die mega leerzaam was. Ik ga mijn bachelor scriptie over de PPR bij dezelfde begeleider schrijven en ik heb ook een stage kunnen doen bij het eerdergenoemde onderzoeksproject. Als je me anderhalf jaar geleden had verteld wat ik allemaal heb gedaan had ik je niet geloofd.
Is er nog iets wat je wil meegeven aan een potentiële honoursstudent?
Dat je bij honours leert om je tijd te managen. Ik had naast honours natuurlijk ook andere dingen in mijn leven, bijvoorbeeld mijn studie en het orkest waar ik bij zit. Ik heb geleerd om die dingen te balanceren. Dat is een hele waardevolle vaardigheid die je overal kan inzetten, zelfs als je later niet de academische wereld in gaat.
Vind je honours dus een aanrader?
Jazeker, vooral als je denkt dat je een onderwerp kan vinden waar je gepassioneerd over bent en langer de tijd in wil steken. Mijn onderzoek werd redelijk uitgebreid, maar je kan jouw honoursproject helemaal op je eigen manier invullen. Honours heeft mij meer gebracht dan ik ooit had kunnen bedenken toen ik eraan begon: een professionele werkhouding, hoe om te gaan met grote en langdurige projecten en een onderzoeksonderwerp waaraan ik verknocht ben geraakt.