Radboud Universiteit
Zoek in de site...

De bronnen

Het archief

De bronnen zijn voor een groot deel afkomstig uit de archieven van de (Napoleontische) politie. In het Nationaal Archief in Den Haag vinden we de fragmenten vooral in het persoonlijke archief van de Minister van Justitie en Politie onder Lodewijk Napoleon, Cornelis Felix van Maanen en de Secrete verbalen van de minister van justitie en politie. In Parijs is veel materiaal te vinden in het archief van de Directeur-Generaal van de politie in de Hollandse departementen Devilliers Du Terrage. Ook zeer belangrijk voor dit onderzoek is het archief van de ‘boekenpolitie’. Deze Direction-Générale de l' Imprimerie et de la Librairie was een apart ambtenarenapparaat dat viel onder de minister van Binnenlandse Zaken in de jaren van inlijving. Verder herbergt de liederenbank van het Meertens Instituut een geweldige hoeveelheid liederen, al zijn daar juist de liederen uit de periode toen de censuur op haar hoogtepunt was niet beschikbaar. Deze website hoopt deze lacune een beetje te kunnen vullen.

Censuur

Tijdens de periode van inlijving werd het moderne en zeer strenge Napoleontische systeem van censuur ook in Nederland ingevoerd. Hoewel ook tijdens de jaren van het koninkrijk een strenge controle gold op het gedrukte werk verschoof tijdens de periode van inlijving de aanpak van een reactieve naar een preventieve aanpak. Voortaan moesten drukkers vooraf aan het drukken toestemming krijgen. Dit ging zelfs zo ver dat de handschriften opgestuurd diende te worden naar de censors. Door de strenge censuur kon er weinig gedrukt materiaal verschijnen. Ironisch genoeg weten we juist door de strenge controle en de beschrijvingen van de politie vaak wel wat er nog clandestien verscheen. Het uitgeven en verspreiden van drukwerk was zeer gevaarlijk. Meestal verschenen verzetspamfletten in handgeschreven vorm. Waarschijnlijk werden liedjes vooral mondeling doorgegeven.