Materiële cultuur

Materiële cultuur is een belangrijke bron in de  studie van de geschiedenis, die kan leiden tot een breder en rijker begrip van het verleden. Veel onderzoekers van de leerstoelgroep Oude en Middeleeuwse Geschiedenis gebruiken materiële en beeldcultuur als integraal onderdeel van hun historisch bronmateriaal en besteden daarnaast aandacht aan de materialiteit van tekstuele bronnen. Het scala aan potentieel bronmateriaal is vrijwel eindeloos, maar we hebben specifieke expertise op het gebied van numismatiek, architectuur en stedelijke infrastructuur, epigrafie en manuscriptstudies.

Een focus op materiële cultuur bevordert interdisciplinaire benaderingen en nodigt uit tot methodologische reflectie. We benutten dit potentieel op verschillende manieren:

• We werken nauw samen met collega's die gespecialiseerd zijn in archeologie, kunstgeschiedenis en middeleeuwse manuscripttradities in volkstalen
• We bouwen datasets en gebruiken digitale methoden om onze corpora op nieuwe manieren te verkennen
• We gaan bredere discussies aan over de rol van erfgoed in de samenleving

We zijn ervan overtuigd dat het gebruik van materiële cultuur als bron helpt om tot een beter en meer inclusief begrip van de Oudheid en Middeleeuwen te komen. We kijken op deze manier verder dan het perspectief van de mannelijke elite dat domineert in de meeste van onze geschreven bronnen, en kunnen zo bestaande debatten en onderzoeksvragen nuanceren en uitbreiden. Daarnaast helpen deze bronnen om de traditionele geografische en chronologische grenzen te overschrijden, en daarmee een geïntegreerd perspectief te ontwikkelen op oude en middeleeuwse geschiedenis - kenmerkend voor onze leerstoelgroep.