Religieuze cultuur

We denken vaak aan de Oudheid en Middeleeuwen als elkaar opeenvolgende religieuze werelden: het heidense Romeinse rijk ontwikkelde zich tot de Christelijke wereld van de late Oudheid en de Middeleeuwen en het Islamitische rijk dat zich uitstrekt van het Nabije en Midden-Oosten tot aan Spanje. Een dergelijke visie heeft geen aandacht voor de diversiteit aan religieuze ervaringen en uitdrukkingen in de oude, Byzantijnse, islamitische en middeleeuwse wereld. Daarnaast wordt op deze manier geen rekening gehouden met de complexiteit die gepaard gaat met de overgang van de ene religieuze traditie naar de andere, een proces dat langzaam en niet altijd lineair verliep.

Als onderzoeksgroep zijn we geïnteresseerd in de constructie van religieuze identiteiten en gemeenschappen (heidens, christelijk, islamitisch) op alle niveaus: imperiaal, regionaal, lokaal en institutioneel. We verkennen de materiële, tekstuele en performatieve kanten van religieuze culturen, en op die manier behandelen we vragen die relevant zijn voor zowel heden als verleden vanuit verschillende disciplinaire invalshoeken. Hoe claimden rivaliserende machten religieuze autoriteit en bouwden ze die voor zichzelf op? Welke effecten hadden religieuze veranderingen en op wie? We analyseren ceremonies en processies, munten, inscripties en religieuze monumenten, pelgrimstochten en relikwieën, prediking, liturgie en de wet om te ontdekken hoe religieuze culturen zich ontwikkelden en welke onderlinge relaties er zijn. Op deze manier deconstrueert ons onderzoek het hardnekkige beeld van religieuze uniformiteit in de oude en middeleeuwse geschiedenis.