'Mijn stem verheffen werkt wel, maar hoe kan ik mijn groep het beste stil krijgen wanneer ik ga lesgeven? '
Een met H5P uitgewerkte casus waarbij studenten zich inleven in de wereld van een internationaal jurist, peer-review feedback tools en een Community of Practice waarbij studenten samen met docenten en professionals uit verschillende landen aan maatschappelijke problemen werken.
'Het onderwerp van mijn college is best gevoelig, misschien voelen studenten zich ongemakkelijk tijdens mijn les. Hoe kan ik dit nou goed aanpakken?'
Via TLC-vouchers en de Comeniusbeurzen zie ik dankzij mijn rol bij het TLC zeer veel initiatieven van docenten voorbijkomen vanuit alle faculteiten. Vanaf het moment dat het TLC is opgericht weten veel docenten ons te vinden wanneer zij bezig zijn met het ontwikkelen of innoveren van onderwijs. Waarschijnlijk juist daarom krijg ik ook dat andere signaal mee, dat het TLC te ver vooruitloopt, of de verkeerde kant op loopt, en ver weg staat van de dagelijkse praktijk. Dat er geen tijd is, en geen behoefte om het onderwijs te ontwikkelen. Waar het onderwijs al prima verloopt en het TLC niet nodig is.
'Vijftig ongelezen mails filteren en de belangrijke mails beantwoorden, nieuwsbrieven en dergelijken gaan maar even richting de prullenbak.'
Veel van de mensen die ik bij het TLC tegenkom, kom ik regelmatig tegen. Wat dat betreft is de eerste opzet van het TLC, om een netwerk te vormen van medewerkers van onze universiteit, ten aanzien van onderwijs in de brede zin (onderwijsontwikkeling, onderzoek naar onderwijs en docentenwelzijn) gelukt. En het is oprecht gaaf om te zien wat we in de afgelopen twee jaar hebben gedaan, en wat er momenteel gaande is.
'Bah, vandaag weer die werkgroep met die drie jongens die er de hele tijd doorheen praten.'
Maar juist de docenten die niet bezig zijn met het herzien van een vak, of het onderzoeken van een bepaalde werkvorm en of die daadwerkelijk tot een beter resultaat leidt, die groep probeer ik te bereiken via deze columns. Juist de groep die niet meteen de deur platloopt bij het TLC vormt de grootste groep van docenten aan onze universiteit.
'Morgen college, even de PowerPoint doorlopen, aanpassen en mijn aantekeningen nog eens doorlezen.'
Vorig jaar was voor mij een thema waar velen van ons mee te maken hebben de lege collegezaal. En ik denk dat iedere docent baat kan hebben bij het onderwerp van mijn eerdere column over intervisie. Beginnende docenten, maar ook docenten die al vele jaren ervaring hebben.
'Ik lig achter met het bijhouden van de actualiteit, morgen heb ik gelukkig even geen onderwijs.'
Het TLC heeft de ambitie om een netwerk te vormen van alle docenten, en niet enkel van gedreven vernieuwers die bezig is met het opzetten van een nieuw interdisciplinair vak om duurzaamheid onderdeel te laten worden van het curriculum. Juist de praktische onderwijs gerelateerde zaken kunnen een enorme impact hebben.
'Wat een passieve groep weer vandaag, hoe trek ik aan een dood paard?'
Zo organiseren wij voor nieuwe medewerkers een introductie en het valt mij op dat het zeker voor diegenen die nog weinig ervaring hebben met lesgeven bijzonder goed werkt om daarbij van gedachten te wisselen over juist kleine praktische zaken. Ik denk dat dit niet alleen voor nieuwe medewerkers geldt.
'Is de tentamenvraag die ik nu gemaakt heb nou echt een afspiegeling van de stof en wat ze geleerd moeten hebben? Hoe doen andere docenten dat eigenlijk?'
Voor de volledigheid, de docent die hier de cursieve vragen stelt ben ik zelf. Ik vind beide perspectieven in deze column relevant. Voor mij is het een aanwinst dat ik ook cursieve vragen via het TLC netwerk met anderen kan bespreken, juist ook met mensen van andere faculteiten. Zijn de cursieve vragen herkenbaar? (Hoe) deel jij jouw vragen met collega’s?
Je kunt reageren op deze column via Simon.tans [at] ru.nl (Simon[dot]tans[at]ru[dot]nl).