Waar haal jij je onderwijslust vandaan?
Uit de inhoud en uit de studenten. Ik heb vooral een zwak voor studenten die zelf geen filosofie studeren. Om niet meteen een antwoord te willen, maar eerst de vraag te onderzoeken en veelvoorkomende aannames over het onderwerp kritisch te bekijken, dat is voor sommigen nogal een omslag. Ook duurt het vaak even voor studenten werkelijk in de gaten hebben dat er aan veel situaties een ethische dimensie zit, of dat je conceptuele vragen kunt stellen die je niet empirisch kunt onderzoeken. Die momenten dat je het licht ziet aangaan, die geven ontzettend veel voldoening.
Welk onderwijsmoment is jou altijd bijgebleven?
Een van mijn eerste onderwijservaringen, als werkgroepdocent ethiek, bij pedagogiek. Ik was vooraf gewaarschuwd dat de studenten passief zouden zijn en braaf, dat ze niet zelf zouden willen nadenken. Dat zullen we nog wel eens zien, dacht ik, want die waarschuwing klonk mij bevooroordeeld in de oren. En het bleek inderdaad niet moeilijk om studenten actief te betrekken. Ik herinner me pittige discussies, en een prachtig Socratisch gesprek over autonomie. Wat je als docent aan verwachtingen meebrengt en wat je uitstraalt, maakt uit voor wat je terugkrijgt, dat merkte ik toen.
Waar haal jij inspiratie vandaan voor jouw onderwijs?
Uit de wereld en wat er in de wereld gebeurt. Ik coördineer bijvoorbeeld de multidisciplinaire minor Well-Being and Society, met vakken filosofie, psychologie en economie. Het bruto nationaal product en economische groei kunnen worden gezien als een indicator van hoe goed het gaat met een land en haar inwoners. Als je dat doet, maak je aannames over wat welzijn is, aannames waar ook nadelen aan kleven. Verschillende overheden vinden die nadelen inmiddels te groot en experimenteren met andere beleidsinstrumenten, gebaseerd op andere opvattingen van welzijn. In het filosofievak bestuderen we verschillende klassieke opvattingen van welzijn, hoe ze doorspelen in beleidsinstrumenten en welzijnspraktijken van nu, en welke voor- en nadelen er aan de verschillende opvattingen kleven. De verhelderende rol die filosofie kan spelen is op zoveel plekken relevant.
Wat is jouw favoriete aanpak in het onderwijs?
Allerlei vormen die studenten aanzetten om zelf beter te leren denken. Zo laat ik groepsdiscussies vaak kort voorbereiden door de studenten. Het moedigt de studenten die gemakkelijk iets roepen aan om er nog even over na te denken en hun idee preciezer te formuleren, wat bij filosofie cruciaal is. Het geeft tegelijkertijd de studenten die snel aan zichzelf twijfelen de mogelijkheid om hun antwoord voor te bereiden, zodat ze een bijdrage durven leveren. De discussie wordt er beter van.
Welke tip heb je voor docenten?
Samenwerken! Er werken zoveel bevlogen docenten aan deze universiteit; ik laat me graag inspireren door mijn collega’s. Intervisie is ook een mooie manier om samen naar de onderwijspraktijk te kijken.