Waar haal jij je onderwijslust vandaan?
Ik haal mijn onderwijslust uit het contact met studenten. Toen ik net onderwijs ging geven vond ik het fijn om zelf veel te vertellen en zo kennis over te dragen, misschien ook wel omdat je dan het idee van controle hebt. Dat is wel behoorlijk veranderd: ik haal nu veel plezier uit de interactie. Dat kan van alles zijn. Het stellen van vragen tijdens colleges en kijken waar de discussie toe leidt, of juist meer de mentorrol.
Welk onderwijsmoment is jou altijd bijgebleven?
Dat is een gesprek met een eerste generatiestudent die worstelde met de spanning tussen aan de ene kant het leven en leren aan de universiteit en aan de andere kant de omgeving thuis, vrienden en familie, voor wie de universiteit een ver-van-hun-bed-show was. Er was bijna een soort schaamte bij de student voor het doen van een wetenschappelijke studie. Dat leverde een mooi gesprek op en maakte me heel bewust van het belang van aandacht voor de persoonlijke vorming van de student in ons onderwijs.
Wat hoop jij studenten mee te geven?
Ik werk in de geesteswetenschappen en dan krijg je als alumnus nog wel eens te maken met wat scepsis over de meerwaarde van je studie. Dus wat ik studenten hoop mee te geven is een goed inzicht in wat ze kennen en kunnen en wat ze nog verder willen gaan ontwikkelen. Een zeker zelfbewustzijn dus en zelfvertrouwen om hun kennis, inzichten en vaardigheden in de maatschappij te brengen.
Wat heb jij geleerd van je studenten?
Loslaten, dat verwoordt heel kernachtig wat ik van studenten geleerd heb. Studenten hebben mij laten zien dat ze best zelf heel veel kunnen bedenken en uitvoeren zonder dat dit op een presenteerblaadje of in een studiehandleiding is aangereikt. Dus ik heb geleerd om dat te laten gebeuren en wat meer op m’n handen te gaan zitten. Ik heb veel ervaring hiermee in denktankonderwijs, waarbij een kleine groep student een maatschappelijke opdracht of vraagstuk aanpakt. Studenten leren het meest, zo is mijn ervaring, als je ze ook de kans geeft ergens flink mee te worstelen, tegen muren aan te lopen of verkeerde paden in te slaan.
Wat was jouw grootste leermoment als docent?
Een groot leermoment haal ik uit mijn tijd als docent in het voortgezet onderwijs en dat is het belang van een soort pedagogisch tact. Zeker als beginnende docent ben je erg bezig met orde en controle houden – ik in ieder geval zeker – en dat ging bij mij onvoldoende gepaard met ook het maken van oprecht contact. Ik ben me daar bewuster van geworden en probeer ook in het contact met studenten een beeld te krijgen van de persoon achter de student in de collegebanken.
Wat zou je nog eens willen uitproberen in je onderwijs?
De cursus laten bestaan uit het samen ontwikkelen van het onderwijs, dus als docent met de studenten samen, dat lijkt me heel gaaf