Waar haal jij je onderwijslust vandaan?
‘Ik denk dat het voortkomt uit mijn eigen ervaringen als student - de sensatie van het leren van iets nieuws en het gevoel dat mijn wereld daardoor groter wordt. De herinnering aan een klassikale discussie die een nieuwe onderzoekslijn op gang bracht, verplichte literatuur die een geworteld idee volledig op zijn kop zette, een opdracht die licht werpt op de betekenis van concepten en theorieën buiten het onderwijs. Denkend (en hopend) dat ik nu het vermogen (en de verantwoordelijkheid) heb om mijn studenten deze zinvolle leerervaringen te bieden, zoals mijn docenten voor mij deden, is geweldig en motiverend – maar soms kan het ook eng zijn!’
Welk onderwijsmoment is jou altijd bijgebleven?
'Ik denk de eerste keer dat ik een college gaf. Ik was student-assistent voor een vak, maar mijn werk zou alleen bestaan uit nakijken. Toen er een onverwachte reis opdook, vroeg mijn cursusinstructeur me om voor hem in te vallen, waardoor ik geen andere begeleiding had dan een pagina met bijna onleesbare gekrabbelde aantekeningen - twee dagen voor het college! Het was een onderwerp dat volledig buiten mijn expertise lag, maar ik heb me zo goed mogelijk voorbereid en mijn best gedaan. Toen het zover was, was ik verbaasd over hoe natuurlijk het aanvoelde. Ik was niet nerveus - mijn woorden en ideeën bleven komen en ik kon zien dat studenten begrepen welk punt ik probeerde te maken. Later die week stuurde de cursusleider een e-mail door die een student hem had gestuurd en waarin die mij beschreef als een uitstekende leraar. Het was een ongelooflijk waardevolle en bevestigende eerste onderwijservaring.'
Waar haal jij je inspiratie vandaan voor jouw onderwijs?
‘Ik ben opgeleid als antropoloog en dus is voor mij het dagelijks leven de belangrijkste bron voor onderwijsinspiratie. Ik gebruik voorbeelden die mijn studenten kennen om hen te helpen dingen te begrijpen waar ze misschien minder bekend mee zijn. We onderzoeken bijvoorbeeld hoe de zelfdiscipline die nodig is om voor zonsopgang op een koude winterdag naar de sportschool te gaan, vergelijkbaar (of anders) is ten opzichte van de discipline die moslims ontwikkelen door hun vijf dagelijkse gebeden, of bij het uit het hoofd leren van de Koran. Dit is één voorbeeld van mijn poging om het vertrouwde vreemd te maken en het vreemde vertrouwd, zoals antropologen het graag zeggen.’
Wat is jouw favoriete aanpak in het onderwijs?
‘Ook geïnspireerd door mijn achtergrond als antropoloog, bied ik studenten graag diverse perspectieven op een kwestie of idee, terwijl ik probeer te voorkomen dat ik een perspectief definitief neerzet als de 'juiste'. Hoewel dit zeker niet voor alle onderwerpen beheersbaar (of ethisch) is, zie ik de collegezaal als een plek om kennis te maken met het brede scala aan menselijke ervaringen, in plaats van een plek om een enkelvoudig verhaal neer te zetten over hoe je in de wereld moet staan. Ik vind dit een uitdagende, maar waardevolle aanpak.’
Welke tip heb jij voor docenten?
‘Met humor kom je een heel eind! Het kan niet alleen die studenten wakker schudden die tijdens een vroeg ochtendcollege achterin in slaap vallen, maar ook een vooroordeel ontwapenen of als een gedenkwaardig voorbeeld dienen om een punt te onthouden. Een beetje lachen kan de stemming tijdens serieuze discussies verlichten en kan, al is het maar voor even, de hiërarchieën binnen de groep op productieve manieren verstoren. Een grap kan op zichzelf ook al educatief zijn.’