Pim bij zijn bouwproject
Pim bij zijn bouwproject

Pim bouwde een tiny house en verhuist naar de Ecowieck

Hij nam afgelopen jaar regelmatig een of meerdere dagen verlof op en de komende weken is het nog even buffelen, maar half augustus is het eindelijk zo ver. Dan verhuist Pim Franssen, adviseur subsidies en impact bij de Faculteit der Letteren, naar zijn duurzame tiny house in Ewijk. ‘Mijn collega’s wisten dat ik flexibel moest zijn.’

In 2020 las Pim de oproep van een groep mensen die samen een stuk grond wilden kopen in Ewijk om daar op ecologisch verantwoorde wijze een wijk met tiny houses van maximaal 50 vierkante meter te bouwen. Hij vulde een inschrijfformulier in, werd uitgekozen en een kleine vier jaar later is zijn nieuwe huis bijna af.

Zo makkelijk als het nu klinkt, was het allerminst. ‘Het was eerst veel vergaderen. Met elkaar, maar ook met de gemeente van wie we de grond moesten kopen en de woningbouwcorporatie die een deel van de huizen  gekocht heeft om als sociale huurwoningen aan te bieden.’ In 2022 kocht een club van achttien deelnemers de grond en vanaf toen kon Pim gaan bouwen. Vorige zomer stond op zijn perceel al een houten skelet, de basis voor het huisje, en na een jaar hard werken en een boel plannen met zijn aannemer is het huisje nu bijna klaar.

Pim's tiny house in Ecowieck

Natte muren

‘Het plafond en de vloer komen er nog in, net als de keuken’, vertelt Pim. ‘Verder moet ik nog een keer schilderen en iets regelen voor de afvoer in de badkamer.’ Medio augustus hoopt Pim te verhuizen. Ondanks dat hij nog de tuin en een wettelijk verplichte parkeerplek moet aanleggen, is het grootste werk dan achter de rug.

‘De afgelopen tijd moest ik erg flexibel zijn. Als je met duurzame materialen bouwt, is de levertijd vaak langer. Bovendien is het veel afstemmen met de aannemer en bouwvakkers. Want als het ene onderdeel niet op tijd af is, kunnen ze niet verder met het andere. Dat kost of extra tijd of extra geld.’ De milieuvriendelijke manier van bouwen zorgde bovendien voor onvoorziene problemen. ‘De muren zijn gemaakt van kalkhennep. Dat moet lang drogen. Maar toen we uiteindelijk gingen stucen bleek de kalkhennep nog niet droog genoeg en kwamen er vlekken doorheen.’

Tijd voor praatjes

Hoewel het een chaotisch jaar was, wist Pim de bouw goed te combineren met zijn werk als subsidie-adviseur. ‘Zolang ik mijn werk aan de universiteit goed uitvoerde, kon ik schuiven met mijn uren. Soms wat langer door, dan weer iets eerder weg.’ Ook plotseling een dagje verlof opnemen was mogelijk, ondanks dat Pim soms goed moest passen en meten in zijn agenda. ‘Mijn collega’s wisten van mijn project en dachten gelukkig goed mee. Tijdens de lunch vroegen ze ook geregeld hoe het met mijn huis ging.’

Pim kijkt er naar uit om na vier jaar eindelijk te verhuizen naar de Ecowieck, zoals de duurzame en autoluwe wijk in Ewijk heet. Door de intensieve samenwerking heeft hij al een goede band met de andere bewoners. ‘Wanneer ik langsga bij mijn huis reken ik extra tijd om praatjes te maken met anderen. We organiseren samen activiteiten of drinken spontaan een borrel.’

Hoewel zijn eigen huis bijna klaar is, valt er in de wijk nog genoeg te doen. ‘We bouwen aan een doorlopende weg door de wijk, leggen onze eigen moestuin aan en zijn bezig met het ontwerp  voor een gezamenlijk gebouw. Genoeg te doen nog dus, maar des te leuker om daar samen aan te werken.’

Meer weten over de Ecowieck? 

Bezoek de website van CPO Calimero

Ben je geïnspireerd geraakt door Pim? 

Bekijk hier jouw saldo aan vakantie-uren

Pim in zijn keuken in zijn tiny house
Tiny houses in Ecowieck

Contactinformatie

Organisatieonderdeel
Faculteit der Letteren