De Kroon ziet het als een gamechanger in zijn loopbaan als wetenschapper. ‘Mijn onderzoek is een nieuwe weg ingeslagen, wat nooit was gebeurd als we deze bevindingen niet hadden gepubliceerd. Ik ben nu constant bezig met de kern: wat hebben deze resultaten nu werkelijk te vertellen? De jaren die volgden op de publicatie heb ik zowat elke week wel mijn verhaal gedaan: voor het Europees Parlement, in Den Haag, bij de Provincies en de Waterschappen.’
Telefoon roodgloeiend
‘Ik was in eerste instantie wel verrast door de overweldigende media-aandacht voor de paper in 2017, waarin we lieten zien dat ruim driekwart van de insecten in Duitse natuurgebieden waren verdwenen. Als onderzoekers keken we al even naar de getallen, dus voor mij was het geen nieuws dat het slecht ging met de insecten. Er had ook al een stuk in de Volkskrant gestaan, maar dat had toen weinig aandacht gekregen. Maar na het persbericht over deze studie heeft de telefoon drie dagen roodgloeiend gestaan. We hadden kennelijk een heel gevoelige snaar geraakt.
En dan zit je er ineens middenin. Met name in Duitsland was er ook flinke kritiek. Sommige mensen wilden ons door het slijk halen, laten zien dat onze resultaten niet klopten, dat het geen wetenschap was maar activisme. Maar gelukkig werd het nooit persoonlijk. We zijn toen ondersteund door wetenschappers uit allerlei hoeken. En ook de communicatieafdeling van de universiteit en het college van bestuur gaven ons praktische en morele steun. Dat is heel belangrijk geweest voor ons.
Niet altijd reageren
Ik heb geleerd dat je niet overal op hoeft te reageren, dat je je niet te defensief moet opstellen als wetenschapper. Sommigen zijn er niet op uit om in dialoog te gaan, maar willen gewoon hun eigen ideeën spuien of frustraties botvieren. Hier op ingaan heeft helaas geen enkele zin.
Op een gegeven moment hebben we een korte toelichting online gezet waarin we zonder jargon uitlegden hoe we ons onderzoek hadden gedaan en wat we nu allemaal weten. Dit werd toen opgepakt door de Frankfurter Allgemeine en heeft geleid tot een mooi verhaal over ons werk en alle tegengeluiden. Ook schrijven we nu af en toe opinieartikelen met meerdere wetenschappers waarin we alles wat we weten op een rij zetten. Ik wil andere wetenschappers aanraden: Blijf bij je eigen kracht. Je weet wat je gevonden hebt in je onderzoek, vertrouw op je goede wetenschap en de unieke bijdrage die je aan het maatschappelijke debat kunt geven.’