Afasie: taalproblematiek door hersenletsel

Ontdek de impact van afasie op taal na hersenletsel. Bekijk de interessante vragen en bronnen voor het profielwerkstuk van leerlingen.

Onze kennis van taal is op de een of andere manier in ons hoofd opgeslagen. Zo weten we dat 'garnalencocktail' een Nederlands woord is, maar 'hamboter' niet. Onze taalkennis heeft niet alleen betrekking op woorden, maar ook op grammatica. 'Jan kreeg een cadeau van Piet' is een normale Nederlandse zin, maar we weten ook dat 'Piet kreeg cadeau een Jan van' in de verste verte geen goede Nederlandse zin is. Wanneer onze hersenen door bepaalde oorzaken, bijvoorbeeld een ongeluk of een hersenbloeding, beschadigd worden, kan ook een deel van die taalkennis niet meer normaal gebruikt worden. Het resultaat van zo'n beschadiging is vaak dat het begrijpen van taal of het zelf spreken veel moeilijker wordt en in eerste instantie zelfs helemaal verdwenen kan zijn. Gelukkig treedt vaak ook een zeker herstel op en wordt het taalvermogen geleidelijk weer beter. Volledig herstel is echter niet mogelijk. De verzamelnaam voor dit soort taalstoornissen is 'afasie' of 'afatische stoornissen'.

De locatie van taal in de hersenen

Het opmerkelijke van afatische stoornissen is dat zij vaak betrekking hebben op heel specifieke onderdelen van onze taalkennis. Zo zijn er mensen die niet meer op bepaalde woorden kunnen komen. Zij kunnen zich bijvoorbeeld de namen van gereedschappen niet meer herinneren, maar kunnen nog wel zinnen begrijpen en produceren. Ook het omgekeerde komt voor: er zijn patiënten die geen problemen hebben met het zich herinneren van woorden, maar die geen normale zinnen meer kunnen maken. Als je meer wilt weten over de manier waarop taal in onze hersenen is opgeslagen en hoe deze kennis verloren kan gaan door hersenbeschadigingen, dan heb je hiermee een prima onderwerp voor een werkstuk.

Interessante vragen

  • Wat voor verschillende typen afasie kunnen worden onderscheiden? Past iedere patiënt binnen deze classificatie?
  • Waarom kunnen afatici hun taal niet gewoon opnieuw leren, zoals kinderen dat doen?
  • Zijn er verschillen tussen mannen en vrouwen in termen van de ernst van de afasie?
  • Hoe zou je aan kunnen tonen dat afatici de grammaticale kennis van hun taal niet kwijt zijn, maar deze kennis niet meer normaal kunnen gebruiken in processen van taalbegrip en -productie?

Deze handreiking voor een profielwerkstuk is gemaakt door de Faculteit der Letteren.