Gone with the Wind, een Hollywoodklassieker uit 1939, werd in juni 2020 tijdelijk verwijderd van streamingdienst HBO Max vanwege de controversiële inhoud. De film vertelt het verhaal van Scarlett O'Hara, een witte vrouw die na de Amerikaanse Burgeroorlog haar plantage en status terugwint, en speelt zich af op een katoenplantage in Atlanta, Georgia, in de jaren 1860. Kort na de verwijdering was de film opnieuw te zien bij HBO Max, maar nu met een inleiding van Jacqueline Stewart, een Afro-Amerikaanse filmwetenschapper, die de vertekende weergave van de geschiedenis en de ongemakkelijke en pijnlijke impact ervan op de kijkers in de juiste context moet plaatsen.
Enquête & interviews
De opkomst van politiek geladen kritiek op kunst en populaire cultuur in de reguliere media heeft geleid tot progressieve morele bezwaren tegen kunstwerken uit het verleden. Hoe gaan liefhebbers van zulke werken om met deze kritiek? Liedeke Plate, cultureel theoreticus, Marcel van den Haak, kunstsocioloog, en Selina Bick, masterstudent literatuurwetenschappen, voerden een onderzoek uit om de vraag te beantwoorden hoe fans van Gone with the Wind de film ervaren en evalueren in het licht van antiracistische kritiek, en hoe hun ervaringen en evaluaties in de loop der tijd zijn veranderd. De onderzoekers gebruikten een open vragenlijst en follow-up interviews, met zowel gesloten als open vragen.
Op de online enquête reageerden 38 mensen, waaronder 29 vrouwen en acht mannen, geboren tussen 1939 en 2000, van wie zeventien de film zes keer of vaker hadden gezien. Zeven mensen werden geïnterviewd als follow-up. Veel respondenten identificeerden zich als fans van GWTW en gaven aan emotioneel betrokken te zijn bij de film.
