Van stagiair tot co-auteur in Science: hoe student Shanie meewerkte aan baanbrekend onderzoek

13 oktober 2025 Onderzoeksbericht

Medical Biology-student Shanie Wu dacht dat labwerk niets voor haar was; "repetitief en saai". Tot ze tijdens haar masterstage ineens middenin een lopend wetenschappelijk onderzoek werd geworpen en meewerkte aan een baanbrekende ontdekking over hoe onze darmen cellen vervangen en vernieuwen. "Ik werd meteen super enthousiast; het was echt een nieuwe theorie, in de voorhoede van de wetenschap."

Honderd miljard. Dat is het aantal darmcellen dat iedere dag wordt vervangen in ons lichaam. Een logistieke operatie die volledig automatisch verloopt – tenzij het misgaat. Dan kunnen ontstekingsziekten zoals de ziekte van Crohn ontstaan, of juist tumoren doordat beschadigde cellen zich ophopen. Wetenschappers hadden wel een theorie over hoe ons lichaam bepaalt welke cellen verwijderd moeten worden, maar dat was nooit empirisch bewezen.

Dr. Daniel Krueger, onderzoeker bij het Hubrecht Instituut in Utrecht, besloot die theorie te toetsen. Masterstudent Shanie Wu mocht meehelpen in de cruciale eindfase. Haar bijdrage bleek zo waardevol dat ze co-auteur werd op een artikel in Science, een van de meest prestigieuze wetenschappelijke tijdschriften ter wereld.

Een touwtrekwedstrijd tussen cellen

"De oude theorie was intuïtief best goed te volgen." legt Shanie uit. "Omdat cellen onderaan de darmvlok worden geproduceerd en omhoog naar de punt schuiven, dacht men dat ze daar 'uitgeperst' werden door de aanhoudende druk van nieuwe cellen." Maar toen Krueger met een laser een sneetje maakte in darmweefsel, gebeurde iets verrassends: de cellen gingen niet naar elkaar toe (wat je zou verwachten ‘onder druk’), maar juist van elkaar af.

Shanie: "Daniel kwam erachter dat cellen een soort touwtrekwedstrijd met elkaar spelen. Ze staan continu onder spanning om te checken: ben jij nog gezond? Als je niet genoeg tegenkracht kunt uitoefenen, word je uitgestoten." Het motor-eiwit Myosin II speelt hierin een cruciale rol. "Toen hij me deze 'tug-of-war' theorie vertelde, werd ik meteen super enthousiast. Het was echt een nieuwe theorie, in de voorhoede van de wetenschap."

Op het juiste moment op de juiste plek

Shanie had geluk met haar timing. "Toen ik bij de onderzoeksgroep kwam voor mijn stage, was de eerste versie van het artikel al klaar en ingediend voor peer review." Maar uit die review kwamen suggesties voor extra experimenten. Ondertussen waren meerdere labs in de wereld met soortgelijk onderzoek bezig, dus er was sprake van tijdsdruk om als eerste te publiceren.

"Precies op dat moment kwam ik binnen. Als stagebegeleider zag Daniel dat ik dingen snel oppakte en vroeg of ik wilde meehelpen met de eindsprint voor zijn paper."

Shanie's belangrijkste bijdrage was een experiment met 'mozaïek organoïden' – minidarmpjes gekweekt uit twee soorten cellen: normale cellen en gemuteerde cellen die overactief Myosin II hadden, en dus meer trekspanning uitoefenden. "Ik analyseerde welke cellen het meeste werden uitgestoten: de normale of de sterke Myosin II cellen?" Het resultaat bevestigde de theorie: de normale cellen verloren de touwtrekwedstrijd.

Goede begeleiding cruciaal

De race om als eerste te publiceren was intens, maar werkte motiverend. "Ineens zat ik middenin de 'echte' wetenschap. Je kreeg het gevoel: we moeten het met z’n allen doen, we kunnen dit!"

Cruciaal was de begeleiding. "Dat is een van de belangrijkste factoren voor een succesvolle stage. Ik was de enige stagiair, dus er was veel één-op-één contact met Daniel." Wat haar vooral bijbleef: hij nam haar serieus. "Ik kon echt meedenken over de volgende stappen. Dat heeft mijn motivatie enorm aangewakkerd."

Portraits of Daniel Krueger and Shanie Wu — Dr. Daniel Krueger and Medical Biology-student Shanie Wu

Van theorie naar therapie

De ontdekking heeft directe klinische relevantie. "Nu we weten hoe het proces werkt, kun je onderzoeken hoe je dit kunt beïnvloeden door de spanning tussen cellen te manipuleren, of door het eiwit Myosin II te beïnvloeden." Daar is nog wel verder onderzoek voor nodig, maar het biedt perspectief voor nieuwe klinische therapieën.

En Shanie's werk is nog niet klaar. "Ik ben bezig mijn stage af te ronden. In de paper keken we naar de biomechanica van dit proces, nu kijk ik naar de biochemische signalering." Of dat een tweede Science publicatie oplevert? "Dat durf ik niet te zeggen," lacht ze. "Maar dat zou wel heel gaaf zijn..."

Altijd iets nieuws te leren

De grootste les? "Ik dacht dat labwerk niks voor mij was, veel te repetitief. En ik wilde ook geen PhD doen." Van beide ideeën kwam ze terug. "Deze stage heeft me het tegenbeeld bewezen. Dat was wel heel leuk om te ontdekken."

Of ze tips heeft voor medestudenten die hun naam ook in Science willen zien? "Elk onderzoek bij elke stage is al impactvol – je draagt bij aan het grotere geheel. Ik heb geluk gehad met de timing en met mijn begeleider. Maar ik geloof ook: Als je enthousiast bent, je best doet, en passie hebt voor wat je doet, dan komt het altijd goed.”

En soms beter dan je had durven dromen. "Je kunt je toekomst niet vooruit plannen. Je leert gaandeweg wat je wil. Nu heb ik verschillende dingen geprobeerd, en nu weet ik wat ik wil."

Het onderzoek "Epithelial tension controls intestinal cell extrusion" is gepubliceerd in Science (september 2025). Shanie Wu voerde haar stage uit bij het Hubrecht Instituut onder begeleiding van Daniel Krueger, in de onderzoeksgroep van Hans Clevers – grondlegger van organoid technology.

Contactinformatie

Organisatieonderdeel: Faculteit der Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatica
Thema: Moleculen en materialen