Hoewel de verwachtingen rondom het gebruik van biomarkertesten voor vroegtijdige diagnostiek, patientgelaagdheid en andere gepersonaliseerde therapieën hoog zijn, is er niet veel bekend over hoe zorgprofessionals en patiënten gebruik maken van en waarde hechten aan biomarkertesten in medische praktijken in het 'echte leven', en welke ethische en sociale problemen hierdoor naar boven komen, bijvoorbeeld ten opzichte van biobank beheer, aansprakelijkheid en patiëntbetrekking.
Voortbouwend op een socio-constructieve aanpak van wetenschap en technologische ontwikkeling, empirische ethiek en het gebruik van kwalitatieve empirische onderzoeksmethoden streeft dit project ernaar een sociaal robuust gebruik van biomarkertechnologie te vast te stellen. Ditvidnt plaats in de bredere context van toenemende dataficatie en het gebruik van algoritmes binnnen de gezondheidszorg.