In de vierde eeuw trad de eerste paus aan die zich ook dichter mocht noemen. Deze Damasus hield zijn gedichten niet voor zichzelf, maar bevestigde ze, in gekalligrafeerde letters, boven de graven van martelaren in de catacomben van Rome. Sommige zijn nog altijd ter plaatse te zien. Ook verfraaide Damasus de graven van de martelaren en droeg hij zo in belangrijke mate bij aan de opkomende pelgrimage naar Rome. Die is er nog altijd, maar de toeristische ‘pelgrimage’ is tegenwoordig minstens zo belangrijk voor de stad als de religieuze. Ook nu nog hoort een bezoek aan de catacomben en meerdere kerken in Rome tot het standaardprogramma van individuele reizigers en groepen (scholieren en anderszins). De epigrammen van Damasus zijn nooit in het Nederlands uitgegeven. Ze vormen een belangrijke schakel in de opkomst van christelijke poëzie, maar bieden vooral een fascinerend beeld van het begin van het Rome zoals we dat nu kennen: een door en door religieuze stad met een kerk op iedere straathoek.
Alle epigrammen zijn vertaal en elk epigram wordt voorzien van een commentaar met literaire, historische en archeologische aspecten. Al naar gelang de inhoud en context van het epigram komt het een of ander meer aan bod. Tezamen bieden de commentaren een blik op vroegmiddeleeuws/laatantiek Rome, met aandacht voor thema’s als de positie van de vrouw, ketters, de literaire traditie, tweespalt in de kerk (meerdere bisschoppen die op dezelfde zetel azen), architectuur (doopgebouwen, kerken, graven), kunst en meer. In de toegankelijk geschreven commentaren zijn de laatste wetenschappelijke inzichten verwerkt, zonder in academisch jargon of dito haarkloverij te vervallen.