In de afgelopen decennia is de kwestie van de getuigenis steeds belangrijker geworden. In de analytische filosofie, als paradigmatisch voorbeeld van de sociale dimensie van de epistemologie. En in de continentale filosofie, in de manier van spreken of schrijven waarmee de ervaringen van slachtoffers en minderheden hun stem vinden in de samenleving.
Onderzoeksdoelen
Dit project beoogt een meer gedegen en ontologische betekenis van de getuigenis te bieden door deze menselijke praktijk te analyseren met de middelen die de hermeneutische fenomenologie verschaft. Deze ontologische benadering wil recht doen aan zowel (1) de specifieke nadruk op de singulariteit van de menselijke ervaring en hoe deze singulariteit de mens 'individualiseert', als (2) de sociale betekenis van de articulatie van ervaring en hoe deze articulatie een sociale band en sociale sfeer vormt van het onderwerp waarvan de mens eerst getuige wordt en vervolgens over kan getuigen. Er wordt betoogd dat deze twee dimensies ten grondslag liggen aan de hedendaagse interesse in getuigenis en dat ze een fenomenologische basis bieden.
Resultaten
Tot nu toe heeft dit project geresulteerd in verscheidene publicaties en internationale samenwerkingsverbanden, waaronder twee internationale conferenties aan de Radboud Universiteit en de monografie The Voice of Misery: A Continental Philosophy of Testimony.