Het onderzoeksproject met de naam Het framen van hongersnoden: Herinnering, musea en beeldcultuur wordt uitgevoerd door Charley Boerman, MA, en onderzoekt de visuele en materiële herinneringsculturen van negentiende-eeuwse Finse hongersnoden, de Oekraïense Holodomor en de Griekse hongersnood tijdens de bezetting door de Asmogendheden in de Tweede Wereldoorlog.
Het project traceert de stijlfiguren en thema's van deze hongersnoden via geschiedschrijving, monumenten, hongersnoodlocaties, museumtentoonstellingen, fotografie en film. De transnationale analyse stelt het project in staat om verder te kijken dan het uitgesproken nationale karakter en de mythologie die vaak aan hongersnoden worden toegeschreven. In plaats daarvan richt het project zich op verschillende schalen van geheugenvorming, lokale/regionale spanningen in vergelijking met nationale/hegemonische verhalen, de overeenkomsten en verschillen in de herinnering en representatie van hongersnood, en hoe deze worden beïnvloed door mondiale herdenkingspraktijken.
Van traumatische gebeurtenissen, zoals hongersnood, wordt vaak gezegd dat ze niet te representeren zijn, maar paradoxaal genoeg zijn ze vaak het onderwerp van onder andere film, fotografie en tentoonstellingen. De focus op de verschillende media waarin deze hongersnoden aan bod komen, maakt verder onderzoek mogelijk naar de strategieën van representatie en hoe thema's en stijlfiguren naar elkaar verwijzen.
Het framen van hongersnoden benadrukt hoe herinneringen aan het verleden (opnieuw) worden bemiddeld vanuit vergelijkbare perspectieven en hoe dit de perceptie of ervaring van het verleden beïnvloedt. Dit beïnvloedt op zijn beurt de perceptie van onszelf in het heden en onze verbeelding van de toekomst.
Dit deelproject is een van de zeven deelprojecten van Heritages of Hunger.
