Het Volledige Spectrum van ADHD in Relaties bij Volwassenen

Hoewel bekend is dat ADHD negatieve invloed heeft op individueel functioneren en welzijn, is er weinig bekend over de impact ervan op sociale relaties van individuen. Voor sommige individuen neemt de impact van ADHD op het dagelijks leven af met de leeftijd, en velen ontwikkelen copingmechanismen. Voor vele anderen blijft ADHD een belemmerende aandoening in de volwassenheid. Het tot nu toe beperkte onderzoek bij volwassenen naar de impact van ADHD op sociale relaties heeft aangetoond dat ADHD vaak geassocieerd is met moeilijkheden in sociale relaties. We zullen ons richten op verschillende gaten in de huidige literatuur.

Het kan zo zijn dat ADHD-symptomen niet alleen geassocieerd zijn met negatieve uitkomsten van relaties, maar dat sommige sub-sets van ADHD-symptomen, en/of geassocieerde positieve kwaliteiten positief kunnen impact hebben op relaties. Om deze belangrijke vraag te beantwoorden, zullen we benaderingen gebruiken die drie aanvullende belangrijke lacunes in de literatuur aanpakken:

(a) eerdere studies in dit gebied vergeleken individuen met een ADHD-diagnose met individuen zonder diagnose, in plaats van het hele spectrum van symptomen te bestrijken. Dit is problematisch, aangezien er overtuigend bewijs is dat ADHD niet behandeld moet worden als een stoornis met een discrete drempel, maar als een continuüm: niet alle mensen die voldoen aan de symptoomdrempel voor ADHD ondervinden belemmering als gevolg van de symptomen, terwijl soms mensen met sub-ADHD symptoomniveaus duidelijke belemmering hebben.

(b) Onderzoek naar de dyadische dynamiek tussen partners en hoe deze worden beïnvloed door ADHD-symptomen is bijna niet-bestaand. Dit is een belangrijk tekort omdat relaties inherent interactief en onderling afhankelijk zijn en dus op deze manier onderzocht moeten worden. Hoe volwassenen met ADHD-symptomen deze en hun ervaringen waarnemen, kan niet identiek zijn aan hoe hun vrienden of partners ze ervaren.

(c) Ten slotte is het onderzoeken van verschillende relatievormen in ADHD-onderzoek belangrijk omdat elk relatievorm unieke dynamieken en uitdagingen heeft. Vriendschappen en romantische relaties verschillen fundamenteel in hun niveaus van intimiteit, toewijding en de manieren waarop ADHD-symptomen zich kunnen manifesteren en deze relaties kunnen beïnvloeden.

Dus we weten dat ADHD sociale relaties beïnvloedt, maar één belangrijke vraag blijft en dat is hoe (oftewel mediatoren) en onder welke omstandigheden (oftewel moderatoren) ADHD precies relaties beïnvloedt. Wat betreft mediatoren, zal deze studie niet alleen bijkomende tekorten aanpakken die de negatieve impact van ADHD-symptomen op relatiekwaliteit kunnen verklaren, maar zal het ook bijkomende kwaliteiten onderzoeken die de potentiële positieve effecten van bepaalde ADHD-symptomen op relatiekwaliteit kunnen verklaren.

Om te begrijpen welke factoren buffers kunnen vormen voor de negatieve impact van ADHD-symptomen op relatiekwaliteit, zullen we relevante moderatoren onderzoeken. Specifiek, het hebben van een begrijpende en/of ondersteunende partner/vriend kan de invloed van ADHD-symptomen op de relatiekwaliteit bufferen.

Dus, we zullen een reeks studies uitvoeren die empirisch testen hoe ADHD-symptomatologie geassocieerd is met positieve en negatieve aspecten van relatiekwaliteit zoals waargenomen door de individuen zelf evenals door hun partner en leeftijdsgenoten. Bovendien zullen we mogelijke mediërende en modererende factoren bestuderen die respectievelijk de associatie tussen ADHD-symptomen en relatiekwaliteit bij deze volwassenen verklaren of beïnvloeden. Tot slot, mochten onze bevindingen significante inzichten onthullen, dan plannen we een interventiestudie om te bepalen of deze theoretische begrippen effectief vertaald kunnen worden naar praktische strategieën om de relatiekwaliteit bij volwassenen met ADHD te verbeteren.