Het KLIMAP (Klimaat Adaptatie in de Praktijk) is een door de topsector gefinancierd onderzoeksproject in Nederland dat wordt geleid door Wageningen Universiteit, met een breed netwerk van partners uit de publieke en private sector. Het doel van het project is het ontwikkelen van tastbare manieren om over te schakelen op klimaatbestendig beheer van bodem en water binnen de landbouw en natuurgebieden in de zandgebieden van Nederland.
Een van de speerpunten van het KLIMAP-project is het uitvoeren van pilots met verschillende praktijken die gericht zijn op verduurzaming. Er blijft echter een gebrek aan kennis over hoe deze pilots op schaal kunnen worden gebracht, zoals Sengers et al. (2019, p. 161) het stellen: "te vaak zijn op duurzaamheid gerichte experimenten geïsoleerde gebeurtenissen die in de vergetelheid raken". Dit gebrek aan succes bij het op schaal brengen van duurzame praktijken die werken in een specifieke lokale context wordt ook wel aangeduid als de "'pilot paradox', d.w.z. de disconnect tussen experimenten en formele plannings- en beleidsprocessen" (Hölscher et al., 2018, p. 138; van Buuren et al., 2018).
Het externe doel van dit doctoraat is om bij te dragen aan het KLIMAP-project door inzicht te geven in het vraagstuk van opschaling, aangezien het project expliciet op zoek is naar een beter begrip van opschalingsprocessen om de impact die het project kan bereiken te verbeteren. Het interne doel is het onderzoeken van de praktijken rond specifieke innovaties die binnen KLIMAP worden ontwikkeld, om zo voorwaarden te identificeren die het opschalen van innovaties mogelijk maken of juist belemmeren.