We komen steeds vaker in aanraking met digitale gesprekspartners, zoals chatbots in klantenservice tot Siri, Alexa en andere assistenten ingebouwd in onze telefoon. Een chatbot gebruikt dialoogsystemen om de tekst van de gebruiker (de ‘input’) te voorzien van een toepasselijk antwoord. Deze digitale gesprekspartners kunnen ook ingezet worden voor coaching in thema’s die te maken hebben met gezondheid.
Chatbots kennen verschillende voordelen: de kosten zijn beperkt en ze kunnen breed ingezet worden voor gepersonaliseerde interacties. Denk aan chatbots die stemmen kunnen herkennen, geschreven taal kunnen begrijpen of zelfs als ‘virtuele sociale partners’ ingezet kunnen worden. Toch is het vertrouwen in en het gebruik van chatbots beperkt. Dat komt voornamelijk doordat reacties nog vaak als niet-menselijk gezien worden, en omdat ze niet goed omgaan met langere gesprekken. Momenteel zien mensen een gesprek met chatbots vaak nog als saai en onpersoonlijk, wat de inzetbaarheid voor educatieve en ondersteunende doeleinden beperkt.
Veilig vrijen en stoppen met roken
Het ‘Look Who’s Talking’-project combineert inzichten uit de sociale en geesteswetenschappen. Het belangrijkste doel is het ontwikkelen en testen van chatbots die gebouwd zijn voor betrokkenheid op de lange termijn. Denk aan chatbots die langdurige, persoonlijke relaties kunnen opbouwen met hun gesprekspartners. Deze gesprekken zijn gericht op diverse domeinen, ieder met unieke eisen. Een gesprek over ‘stoppen met roken’ is technologisch en linguïstiek heel anders dan iemand aanmoedigen om veilig te vrijen.
Ook wordt onderzocht of en hoe mensen een sociale relatie opbouwen met geavanceerdere chatbots. Ten slotte wordt gekeken naar de ethische implicaties van dergelijke gesprekken met chatbots, gericht op gezondheidsthema’s.
