Projectbeschrijving
Kunnen West-Europese schrijvers bondgenoten worden van inheemse volken in processen van dekolonisatie? Veel wetenschappers uit verschillende disciplines wijzen erop dat voortdurende koloniale machtsverhoudingen de Europees-Amerikaanse perceptie van inheemse volken als inferieur, primitief, achterlijk of verdwijnend hebben gevormd. Om deze stereotypen tegen te gaan, hebben inheemse kunstenaars en schrijvers zich ingezet om het uitwissen van hun culturen, geschiedenissen en identiteiten ongedaan te maken door dominante en hegemoniale verhalen te destabiliseren, te neutraliseren en te ontkrachten. Deze stand van zaken in het onderzoek heeft echter als onbedoeld neveneffect dat West-Europese intellectuelen en inheemse intellectuelen van elkaar worden gescheiden.
Dit project getiteld Zij aan zij: Het lezen van inheemse en niet-inheemse literatuur gaat tegen deze scheiding in door de vraag te stellen: welke epistemologische, formele en thematische verschillen en verbanden zijn aanwezig in naoorlogse fictie over inheems Noord-Amerika aan beide zijden van de Atlantische Oceaan? Zijn er culturele, politieke, historische omstandigheden en condities denkbaar die interconnectiviteit over de Atlantische wereld heen tot stand brengen en aanleiding geven tot allianties over etnische scheidslijnen heen?
Om deze vraag te beantwoorden, creëert dit onderzoek een onontdekte transnationale samenstelling door de veelgeprezen en wijdverspreide naoorlogse romans van schrijvers uit de Native American Renaissance en hun Duitstalige tijdgenoten als casestudy te kiezen. De tekstcorpora worden ingebed in hun historische en discursieve context - van het Duitse fascisme, de Koude Oorlog en de bevrijdingsbewegingen van de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw. Het vraagt naar de bredere implicaties van transnationale kennisformaties door de reacties van lezers te evalueren zoals die blijken uit gearchiveerde correspondentie. Bovenal zal het onderzoek een unieke bijdrage leveren aan de disciplinaire ontwikkeling van vergelijkende literatuur als een intercultureel en interepistemologisch veld. Op basis van de visie van de Cree-geleerde Willie Ermine van een "ethische ruimte" bij het creëren van ontmoetingen tussen inheemse en niet-inheemse wereldbeelden, zal dit onderzoek aandacht besteden aan verschillende en soms verre en onverenigbare geschiedenissen, tradities, sociale en politieke realiteiten.