Blog 3: Is het de moeite waard?
Mijn dilemma is eenvoudig en toch complex: is het de moeite waard om een carrière in de academische wereld na te streven en op te bouwen? Deze vraag weerklinkt dagelijks in de gangen van academische instellingen en in de gedachten van velen, inclusief mijzelf. Ik begon aan deze reis zonder enige referenties, als de eerste in mijn familie die de middelbare school afrondde laat staan een universitair diploma of een doctoraat behaalde. De academische wereld leek voor mij ooit een utopie van eindeloos leren en nobele samenwerking. Maar, zoals velen, kwam ik erachter dat passie slechts één ingrediënt is in een complex recept.
De academische wereld is eigenaardig. Het is een plaats vol mensen waar je je alleen kunt voelen. We werken samen, delen ideeën en proberen elkaar te ondersteunen. Maar als het artikel gepubliceerd is, als de subsidieaanvraag ingediend is, dan is het jouw naam die het gewicht van succes of falen draagt. Akademie gaat niet alleen over onderzoek. Het gaat over een allrounder zijn: goed met ideeën, schrijven, en plannen, in staat om een strak budget te beheren, en veerkrachtig bij tegenslagen. Is het de moeite waard om al deze rollen te jongleren?
De realiteit is dat je veel alleen doet. Je moet je eigen pleitbezorger, marketeer en onderhandelaar zijn. Je denkt, leest, schrijft, begeleidt, geeft les, beoordeelt artikelen, zit in commissies en reist naar conferenties. Sommige van je taken worden betaald, vele niet. En ze vragen allemaal tijd, je meest kostbare bron.
Zou de introductie van Erkennen & Waarderen systemen een oplossing kunnen zijn? Het zou degenen die uitblinken in bepaalde gebieden kunnen erkennen, waardoor specialisatie mogelijk wordt. Maar we moeten ervoor zorgen dat deze systemen eerlijk zijn, met objectieve metingen. Anders zijn we terug bij af, waar invloed en connecties meer betekenen dan verdienste. Is het de moeite waard als de regels blijven veranderen, als wat gisteren goed genoeg was, vandaag niet meer voldoende is?
Toch blijf ik voor mijzelf volhouden dat het de moeite waard is. De vreugde van het bijdragen aan iets zo groots en belangrijks als het begrijpen van het leven zelf weegt op tegen de worstelingen. Het gaat over het gebruiken van mijn ervaringen om de volgende generatie te leiden, om te proberen hun pad iets gemakkelijker te maken. Het gaat over de mogelijkheid dat mijn onderzoek verder reikt dan de muren van de akademie en levens raakt.
Is het echt de moeite waard? Zelfs als het systeem meer eist, als het ons uitdaagt om onze grenzen te verleggen, blijft mijn antwoord ‘ja’. Voor mij gaat het over balans vinden, grenzen stellen, weten wanneer door te duwen en wanneer standvastig te blijven. Voor mij is het nu de moeite waard, maar ik begrijp en leef mee met veel getalenteerde collega's die ervoor hebben gekozen om te vertrekken, op zoek naar paden waar ze meer tijd voor zichzelf kunnen vinden, meer werkzekerheid en grotere erkenning voor hun inspanningen.
In een landschap dat vaak onverbiddelijk lijkt, moeten we elkaar blijven steunen. We moeten agenten van verandering zijn binnen een systeem dat kan en moet evolueren ten goede. Voor de spanning van ontdekking, voor de kans om te begeleiden, voor de mogelijkheid om een tastbaar verschil in de wereld te maken. Voor mij is het de moeite waard. De dag dat de tegenslagen de drive en de passie voor mijn werk overtreffen, de dag dat mijn enthousiasme afneemt, zal het niet langer de moeite waard zijn. Tot die dag komt, ben ik toegewijd aan het navigeren van deze complexe reis, om het meeste te maken van deze dagelijkse zoektocht.
~Jorge Domínguez Andrés