Ervaringsverhaal van moeder Linda en dochter Dianne
In dit ervaringsverhaal interviewt Dianne haar moeder Linda.
Zullen we ons eerst even voorstellen?
Linda: goed idee! Mijn naam is Linda en ik ben de moeder van Dianne. Ik heb zelf een mbo-opleiding afgerond maar ik werk inmiddels op hbo niveau als verpleegkundige. Ik heb 6 kinderen: 4 meiden en 2 jongens.
Dianne: en ik ben Dianne, de 3e dochter van Linda. Ik heb op de middelbare school vwo gedaan met het profiel C&M. Na de middelbare school heb ik de bachelor Sociologie afgerond. Vervolgens heb ik een studieswitch gemaakt naar Communicatiewetenschap, waar ik momenteel de master volg. Vandaag zal ik mijn moeder interviewen over haar begeleiding bij mijn studiekeuze.
Hoe heb je mij begeleid in het studiekeuzeproces? Heb je bij mijn broers/zussen misschien andere dingen gedaan? Zo ja, waarom?
Linda: ik ben met Dianne meegegaan naar een aantal open dagen. Daarnaast hebben we veel gesprekken gevoerd over de studierichting die Dianne op wilde: ze twijfelde heel lang tussen Psychologie en Sociologie. Hiernaast heeft Dianne haar studiekeuze grotendeels zelf gedaan.
De meeste kinderen wisten vrij snel welke studie ze wilden gaan doen. De oudste ging naar de Pabo, de tweede ging Verpleegkunde studeren, de jongens gingen een werken-leren traject volgen en mijn jongste dochter is Diermanagement gaan doen. Ik heb de kinderen redelijk vrijgelaten in het maken van hun keuze. Alleen mijn tweede dochter heb ik wat meer begeleidt. Dit kwam omdat ze geïnteresseerd was in de zorg, waar ik vanwege mijn achtergrond al affiniteit mee had.
Vond je het leuk om ons te begeleiden?
Linda: Ik vond het erg leuk om echt mee te gaan naar de hogescholen en universiteiten omdat je dan kunt zien waar je kinderen echt terecht komen. Ook krijg je daar het enthousiasme mee van je kind over een opleiding, waar je als ouder vervolgens zelf ook enthousiast van wordt.
Dianne: het was inderdaad fijn dat je meeging naar de Open dagen. Tijdens zulke evenementen komt er zoveel informatie op je af dat het fijn is dat je ouders erbij zijn, zodat zij kunnen helpen met het ordenen van informatie.
Wat vond je lastig aan het begeleiden bij studiekeuze?
Linda: Ik merkte dat ik weinig wist over wat je precies allemaal kunt doen en waar. Ik vond het heel leuk dat mijn dochter naar de universiteit ging, maar ik had geen idee hoe dat werkt. Wat is bijvoorbeeld precies een college, en hoe ziet het studeren aan een universiteit eruit? Daarnaast vond ik het jammer dat ik vanuit de school weinig begeleid werd. Ik had gehoopt dat we wat meer meegenomen zouden worden in het hele studiekeuzeproces.
Dianne: ik begrijp dit wel ja. Zelf had ik een iets beter beeld omdat je tijdens de mentorlessen op school redelijk wat informatie krijgt, maar dat krijg je als ouder natuurlijk niet allemaal mee.
Wat had je in de begeleiding anders gedaan, met de kennis van nu?
Linda: ik zou toch meer betrokken willen zijn geweest bij het studiekeuzeproces, ondanks dat Dianne het zelf wel uitvogelde. Ik heb zelf uiteindelijk meer geholpen bij het regelen van de praktische zaken na de studiekeuze zoals bijvoorbeeld studiefinanciering.
Dianne: daar ben ik het wel mee eens. Ik had het fijn gevonden als je wat meer betrokken was geweest. Ondanks dat ik het zelf wel uitzocht, had ik het fijn gevonden om als kind wat meer bevestiging te krijgen van dat ik op de goede weg zat.
Vond je het moeilijk toen ik op kamers ging? / Wat vond je ervan toen ik op kamers ging?
Linda: in de eerste instantie zou je met vriendinnen op kamers gaan in Rotterdam. Uiteindelijk kwam je erachter dat je Nijmegen veel leuker vond omdat die stad wat rustiger en gezelliger was naar jouw mening. Ik vond het stoer dat je toen de stap gezet hebt om in je eentje naar Nijmegen te gaan, zonder vriendinnen. Verder merkte ik dat je er erg aan toe was om op jezelf te gaan wonen, waardoor ik er alle vertrouwen in had dat het wel goed zou komen.
Dianne: na 6 jaar middelbare school had ik het inderdaad wel gezien, en was ik helemaal klaar voor de volgende stap. Ik bleef alleen wel twijfelen aan of ik naar Rotterdam wilde. Uiteindelijk ben ik erg blij dat ik voor Nijmegen gekozen heb omdat ik mij helemaal op mijn plek voel in deze stad.
Welke rol denk je dat het beste helpt als ouder zijnde tijdens de begeleiding van de studiekeuze van je kind?
Linda: de rol van ondersteuner, waarbij je in de eerste instantie veel luistert naar je kind. Als je kind er vervolgens toch niet uitkomt dan kun je je er zelf ook meer in gaan verdiepen. Ik denk dat het wel belangrijk is dat een kind diens studiekeuze zelf uitzoekt omdat het daarmee zelfstandiger wordt. Hierdoor kunnen ze alvast oefenen voordat ze echt zelfstandig moeten worden in het hoger onderwijs.
Hoe vond je dat mijn overgang van de middelbare naar de universiteit verliep?
Linda: je had het snel naar je zin. Dit zag je terug in dat je direct erg actief geworden was in het verenigingsleven. Zo schreef je bijvoorbeeld voor een studententijdschrift. Dit vond ik erg leuk om te lezen omdat je daarmee een inkijkje gaf in het leven dat je leidt als student. Qua studie was je wel wat onzeker of je wel slim genoeg was. Ik wist natuurlijk dat dit wel zo was, maar je hebt altijd al gehad dat je daar zelf niet zo zeker over was. Nadat de eerste goede cijfers binnenkwamen, werd deze onzekerheid gelukkig wat minder.
Dianne: ik vond inderdaad vooral alles om studeren heen heel interessant. Er was ineens zoveel mogelijk! Qua studie was het inderdaad even afwachten of ik het kon, al is dat gelukkig helemaal goed gekomen.
Heb je als afsluiter nog een tip voor andere ouders?
Linda: probeer er niet teveel bovenop te zitten! Ga wel het gesprek aan met je kind, maar laat het uiteindelijk diens eigen keuze maken. Hij of zij moet uiteindelijk die studie doen, niet jij.