Daphne

Claudia Daiber, docente bij Duitse Taal en Cultuur interviewt Daphne over haar ervaringen bij de opleiding Duitse Taal en Cultuur. De transcriptie is lichtelijk aangepast. 

Claudia: Daphne, leuk dat je hier bent om ons een beetje over jezelf te vertellen en ook hoe je je studie Duitse Taal en Cultuur aan de Radboud beleeft. Misschien kan je eerst even iets over jezelf vertellen en dan iets algemener op je studie aan de Radboud ingaan en dan in het bijzonder over je keuze voor het studie Duitse Taal en Cultuur. 

Daphne: Leuk dat ik iets over mij en mijn studie Duitse Taal en Cultuur aan de Radboud kan vertellen. Ik hoop hiermee meer mensen enthousiast te maken voor talenstudies en andere studenten met een beperking zoals de mijne aan te kunnen moedigen.  

Claudia: Wat was uiteindelijk je motivatie om nu juist Duits te gaan studeren?

Daphne: Ik heb Duits altijd al een heel mooie taal gevonden en ik wilde hier altijd al iets mee doen. Op de middelbare school zeiden ze al tegen mij: „Jouw uitspraak is zo goed.“. Ik weet niet hoe ik hieraan kom. Ik heb blijkbaar een talent om wat ik hoor goed na te zeggen. Ik heb havo gedaan en kon dus niet meteen naar de universiteit. Op hbo-niveau is er voor Duits alleen de lerarenopleiding, maar met mijn beperking voor een klas met 30 pubers staan leek me niet zo’n goed idee. Ik ben toen Social Work gaan studeren. Die studie bleek toch niet goed bij me te passen. Gelukkig heb ik daar wel mijn propedeuse gehaald en kon ik via die weg starten bij Duitse Taal en Cultuur. Met deze opleiding kan ik denk ik veel meer kanten op. Het spreekt mij aan dat de opleiding breed opgesteld is, dat je verschillende kanten te zien krijgt.

Claudia: Waar zie je mogelijkheden met je talenstudie Duitse Taal en Cultuur? 

Daphne: Tot nu toe spreken vooral vakken over literatuur en cultuur me erg aan. Ik zou na mijn studie in de culturele sector of binnen de boekenbranche willen werken. Projecten bedenken om meer mensen aan het lezen te krijgen of om cultuur toegankelijker te maken voor een breder publiek. Of vertaler worden, dat lijkt me ook leuk. Ik wil er nog wel even bij zeggen dat je met een studie Duits ook heel andere kanten op kunt. Binnen het bedrijfsleven en de overheid worden bijvoorbeeld ook veel mensen gevraagd die goed Duits spreken. Ook als je niet zo van boeken en musea houdt heb je met een studie Duits dus heel veel mogelijkheden. Dat is iets dat veel studiekiezers volgens mij onvoldoende weten.

Claudia: Hoe wordt er rekening gehouden met je visuele beperking? 

Daphne: Met docenten heb ik hier afspraken over gemaakt. Zij zorgen dat ik PowerPoints op tijd heb, zodat ik deze met mijn brailleleesregel kan meelezen. Waar nodig beschrijven docenten of studiegenoten afbeeldingen voor mij. Mijn studiegenoten zijn ook allemaal heel behulpzaam. Ik heb bij de start van de studie over mijn beperking vertelt en eigenlijk ging het toen vanzelf. Zo is er bijvoorbeeld altijd wel iemand die met mij mee wil lopen bij het Pendelbus programma. 

Claudia: Kan je nog even uitleggen wat het Pendelbus programma inhoudt?

Daphne: Bij het Pendelbus programma gaan wij vanuit Nijmegen met de bus naar de Universiteit in Essen om daar colleges te volgen. Daar heb ik het college Gesellschafts- und Gegenwartsreflexionen im Roman gevolgd. Er werden verschillende boeken besproken. Het ging erover hoe de samenleving en de tijdgeest daarin terugkwam. Ik vond het leuk om te merken dat ik discussies in het Duits goed kon volgen. Wat mij ook beviel was dat het een les was waarin helemaal geen PowerPoints werden gebruikt. Dit maakte de sfeer heel vrij.

Claudia: Ben je ook van plan om naar Duitsland te gaan voor het buitenlandsverblijf?

Daphne: Ja natuurlijk, dat is een vast onderdeel van de opleiding en ik heb er ook echt zin in. Het was best lastig om een keuze te maken. Uiteindelijk is het Marburg geworden. Daar hebben ze veel ervaring met studenten met een visuele beperking. Ik hoop daar vakken over literatuur en taalgeschiedenis te kunnen volgen.  (Dit is nog niet helemaal definitief)

Claudia: Wij zijn aan het eind van dit interview beland. Is er nog echt iets wat je aan toekomstige studenten wil meegeven?

Daphne: Duits is een kleine opleiding. Iedereen kent elkaar, je kent je medestudenten, je kent de oudere studenten en je kent de docenten. Dat vind ik heel fijn. Iedereen is heel makkelijk aanspreekbar en helpt elkaar. Maar het belangrijkste is toch: 
kies een studie die je echt leuk vind!