Ervaringen
Het lijkt me enorm inspirerend om, al is het maar een klein aandeel, bij te dragen aan de mentale gezondheid van mensen.
- Vooropleiding
- Bachelor Psychologie (Radboud Universiteit)
- Opleiding
- Gezondheidszorgpsychologie
- Startdatum studie
- Einddatum studie
Wat spreekt je aan in de master en waarom?
Wat me aanspreekt in de master is de verdieping. Waar je in de bachelor heel veel leert over allerlei onderwerpen, duik je in het masterprogramma nog dieper in de stof. Met name de Vaardigheidstrainingen vind ik daarom super leuk: je leert van iemand uit het werkveld, je leest uit de wetenschappelijke literatuur én je gaat er zelf praktisch mee aan de slag. Ik heb het idee dat ik daarmee word voorbereid op wat me te wachten staat als masterpsycholoog.
Hoe ervaar je de sfeer binnen de opleiding?
Binnen de opleiding volg je hoorcolleges met alle medestudenten en studeer je in werkgroepen met een kleiner aantal. Deze afwisseling bevalt mij hartstikke goed. Juist door de kleinschaligheid van de werkgroepen (her)ken je een hoop medestudenten. Dat is niet alleen gezellig om mee te kletsen, maar ook handig wanneer je wat hulp kunt gebruiken.
Met onderzoekers en docenten heb ik fijn contact: mijn ervaring is dat docenten graag en passievol vertellen over hun vakgebied en werk. Ik kan dan ook zeker aanraden om alle vragen die je hebt te stellen. Je nieuwsgierigheid wordt hartstikke gewaardeerd. Gesprekken met docenten en onderzoekers hebben mij ook geholpen om mijn interesse verder te ontdekken.
Wat vind je het meest uitdagend aan de masterspecialisatie? Zijn er dingen waar je tegenaan loopt?
De grootste uitdaging ligt voor mij in de zelfstandigheid. Waar ik in de bachelor nog soms aan de hand werd genomen door uitgebreide handleidingen, loont het nu om zelf initiatief te nemen en zelf uit te vogelen wat je wilt leren. Net zoals in het werkveld, zijn niet alle taken en opdrachten (of casussen) eenduidig. Verschillende oplossingen bestaan! Een andere uitdaging is de hoeveelheid nieuwe dingen die je gaat doen. Dat kan soms spannend zijn, maar achteraf kijk ik er vaak voldaan op terug.
Kun je iets vermelden over je stage en/of je scriptie?
Mijn scriptie schreef ik bij een onderzoeker aan het Donders Instituut. Samen met twee studiegenoten verzamelden we data, hadden we overleggen met onze begeleider en voerden we zelfstandig onze eigen onderzoeksproject uit. Ik onderzocht de onderwerpen emotieregulatie, psychopathie en agressie.
Afgelopen week startte ik mijn stage in een psychologenpraktijk. Omdat ik pas net begonnen ben kan ik kan hier eerlijk gezegd nog niet zo heel veel zinnigs over zeggen, maar ik heb wel een leerzame week achter de rug met nieuwe inzichten!
Waarom is het belangrijk dat er mensen zijn met deze master op zak? Wat wil je er zelf mee gaan doen na het afronden van je master?
De toenemende wachtlijsten in de GGZ, de steeds hogere eisen die de maatschappij en wijzelf stellen, en de almaar complexer wordende wereld: ik denk dat er een meer dan genoeg redenen zijn waarom werken als psycholoog in de geestelijke gezondheidszorg belangrijk is. Het lijkt me enorm inspirerend om, al is het maar een klein aandeel, bij te dragen aan de mentale gezondheid van mensen.
Na het afronden van de master ga ik op zoek naar een baan als masterpsycholoog. Binnen de GGZ zijn er instellingen die zijn gespecialiseerd in een bepaalde doelgroep, maar ook praktijken die behandeling bieden aan allerlei verschillende cliëntgroepen.
Overigens leer ik ook weer van de studenten, met hun eigentijdse kijk op dingen verrassen ze me met waardevolle discussies en rake, scherpe visies.
- Opleiding
- Psychologie
Kun je jezelf voorstellen?
In Nijmegen startte ik de studie Culturele Psychologie, maar inmiddels is deze richting er niet meer. Na mijn studie schreef ik mijn proefschrift in Groningen. Het lukte me niet om lang weg te blijven uit de stad aan de Waal en ik kwam terug als universitair docent van de afdeling Sociale- en Cultuurpsychologie. Ik vond het achteraf een ontzettend goede move om naar een andere academische setting te gaan. Ik kwam in aanraking met een nieuwe werkomgeving met een andere visie op wetenschap en een andere aanpak.
Ik geef veel onderwijs, van de inleiding in de sociale en cultuurpsychologie in het eerste jaar tot het begeleiden van masterstudenten. Daarnaast ben ik onderwijscoördinator en denk ik mee over de ontwikkelingen binnen ons onderwijs. In Nijmegen dragen we kritisch na leren denken een warm hart toe, en als student psychologie word je daarom wel een beetje in het diepe gegooid. Deze autonomie wordt door studenten én docenten als heel waardevol ervaren.
Waarom heb je ervoor gekozen om in dit vakgebied te gaan studeren/werken? Wat maakt dit vakgebied zo interessant?
Sociaal gedrag vind ik van kinds af aan al boeiend. In de wetenschap is dit een moeilijk onderwerp om te onderzoeken: Wat eist de omgeving van iemand? Hoe leren mensen deel uit te maken van een groep of gemeenschap? Hoe is de mens als enige diersoort erin geslaagd om haar eigen omgeving te creëren? Met name in de sociale psychologie is het een uitdaging om alle factoren die meespelen, en dat zijn er een hoop, te integreren.
Wat vind je het mooist aan het docentschap?
Voorop staat het schetsen van een referentiekader in mijn onderwijs, dit vind ik het allermooiste. Niet zozeer het aanleren van alleen de inhoud, maar een manier van denken. Het is mijn uitdaging om studenten aan te moedigen om verder te kijken dan de eerste indruk. Sociale- en cultuurpsychologie is bij uitstek actueel: het draait immers om het dagelijks leven. De kunst is om het empirische onderzoek (de wetenschap) te verweven in het wereldbeeld van de student. Het liefste sluit ik met dat onderzoek aan op hun eigen leefwereld. Zo gaf ik een college over sociale media, voor studenten natuurlijk een herkenbaar en belangrijk onderwerp.
Psychologie is een relatief massale studie aan de Radboud Universiteit. Het inspirerende aan het docentschap is dat je ondanks deze grote groep ook op een individueel niveau studenten weet te fascineren. Het ondersteunen in hun ontwikkeling en helpen betrokken te raken bij alles wat de studie kan bieden. Overigens leer ik ook weer van de studenten, met hun eigentijdse kijk op dingen verrassen ze me met waardevolle discussies en rake, scherpe visies. Deze wisselwerking motiveert mij enorm.
Waar doe je momenteel zelf onderzoek naar?
Zoals mijn achtergrond misschien al doet vermoeden ben ik geïnteresseerd in sociaal gedrag. Nog specifieker ben ik nieuwsgierig naar het raakvlak tussen cognitieve- en cultuurpsychologie. In de literatuur is dit ook een onderwerp dat steeds meer de nodige aandacht krijgt! In mijn eigen onderzoeken ben veel met identiteit bezig geweest. Wie ben ik eigenlijk? Wat maakt dat ik ‘ik’ ben? Wat is er nodig voor een herkenbare identiteit? Individuele vragen die een sociaal antwoord vereisen.
Momenteel ben ik weinig bezig met actief onderzoek, al ik ben af en toe nog betrokken bij onderzoekslijnen. Gelukkig kan ik mijn theoretische interesse kwijt in het lezen van literatuur om mijn colleges en onderwijs up-to-date te houden. En natuurlijk om mijn blijvende nieuwgierigheid te voeden in wat de mens beweegt.
Welke tip heb je voor studenten die hun studiekeuze gaan maken?
Toen ik zelf eind jaren ’80 afstudeerde, stond het er niet goed voor met de baankans als psycholoog. Vanuit mijn omgeving en via het nieuws hoorde ik niet al te beste verhalen. Wat moest ik nou doen? Ondanks dat het er niet rooskleurig uitzag, volgde ik toch mijn hart bij de kansen die ik kreeg. Net als mijn medestudenten uit die tijd, kwam ik uiteindelijk terecht op een plek die helemaal paste bij mijn interesses. Misschien niet altijd op de meest voorspelbare manier, maar als student loopt je weg nooit volgens het boekje. Daarom ook mijn tip: volg je interesses, dát is je grootste kapitaal en kracht. Studeren doe je voor jezelf, dus je kunt maar beter iets zoeken wat bij je past. Wanneer je jezelf serieus neemt is de kans groot dat een leuke carrière op jouw pad terecht komt. Hoe? Daar kom je zelf wel achter!
Deze uitwisseling laat mij inzien dat er veel meer is dan wij kennen.
- Opleiding
- Psychologie
Hoe heb je de afweging gemaakt om wel of niet op uitwisseling te gaan?
Tijdens de Open Dag van de bachelor Psychologie kwam ik erachter dat een uitwisseling mogelijk was. De Radboud Universiteit bleek veel partneruniversiteiten te hebben, wat voor een enige keuzestress zorgde. Mijn ouders zijn allebei gek op reizen. Hun avontuurlijke verhalen in combinatie met mijn eigen nieuwsgierigheid maakte dat ik het zeker wist: ik wil op uitwisseling!
Naar welk land, welke stad en welke universiteit ben je gegaan?
Mijn universiteit zit in Christchurch in Nieuw-Zeeland en heet de University of Canterbury. De reden voor deze plek heeft onder andere met rugby te maken: veel bekende rugbyspelers zijn begonnen in deze stad bij dezelfde club. Toen ik tien jaar oud was, en toen al gek op rugby, wist ik dat ik naar deze plek toe wilde. Het voelt nu alsof het een droom is die uitkomt.
Hoe kan je jezelf het beste voorbereiden?
Met name de administratieve taken zijn even een last om door heen te gaan. Ook het regelen van een visum maakt een locatie buiten Europa wat moeizamer. Verder ben ik eerlijk gezegd vrij onvoorbereid aangekomen in Nieuw-Zeeland: ik had een koffer en een Lonely Planet bij me en daar was alles mee gezegd. Ik heb geluk met mijn huisgenoot hier: die is een echte planner, waardoor ik mee kan genieten van de tripjes en vakanties die worden uitgezocht.
Hoe is het studentenleven daar?
Samen met twee Canadezen woon ik in een huisje in een woonwijk. Studenten zitten, op de eerstejaars na, namelijk verspreid door de hele stad in complexen en huizen. Ik heb een goede klik met mijn huisgenootjes en we gaan graag samen de natuur in. Samen met andere internationale studenten kamperen we, maken we wandelingen een gaan we surfen. Ook ben ik zelf actief bij de rugby-vereniging, waar het damesteam op hoog niveau speelt. Ik ben dus naast mijn studie ook druk in de weer met trainingen en wedstrijden. Wat me opvalt is dat het feesten hier minder belangrijk is. Hoewel er een paar bars en uitgaansgelegenheden zijn, gaan mensen liever vroeg uit bed voor een zonsopgang.
Wat was de grootste culturele schok?
Een groot verschil in de ‘stresscultuur’ merk ik op. Mensen hier lijken super relaxed, alsof ze nooit gestrest zijn. Misschien nemen ze het leven iets minder serieus, of zijn ze iets minder bezig met de toekomst, maar ik vind het in ieder geval een fijne sfeer. Ook de connectie met de natuur en met sport vind ik bijzonder. Al is de natuur hier dan ook echt onbeschrijflijk!
Heb je tips voor mensen die een uitwisseling overwegen?
Mijn grootste tip voor het regelen van de uitwisseling: niet uitstellen en blijven doorpakken. Het gebeurt vaak genoeg dat de dingen niet in één keer goed gaan, maar door in het proces bezig te blijven ben je die momenten voor. En ben je nog aan het twijfelen of je überhaupt op uitwisseling wil? Ik geloof dat niks in de buurt komt van deze ervaring. Ik zou je kans pakken om deze unieke kant van de studentencultuur mee te pikken.
Hoe paste je uitwisseling in je studieprogramma?
Ik volg hier twee psychologie vakken, neuroscience en forensische psychologie, die een perfecte toevoeging zijn op mijn studieprogramma. Het is interessant om te zien hoe de benadering in Nieuw-Zeeland soms verschilt met die van Nederland. Verder volg ik nog twee vakken over de cultuur en taal van de oorspronkelijke bewoners van Nieuw-Zeeland, de Māori. Ik geloof dat het belangrijk is om als psycholoog cultureel bewust te zijn, dat bereik ik voor mijn gevoel door me in andere culturen te verdiepen als ik de kans krijg. Waar beter dan in Nieuw- Zeeland zelf?
Binnen de bachelor psychologie wil ik graag de klinische neuropsychologie kant op (ter voorbereiding van de master Gezondheidszorgpsychologie). Daar zijn een aantal verplichte vakken, die ik helaas niet op afstand kan volgen. Vandaar dat ik met mijn uitwisseling studievertraging oploop.
Is de uitwisseling een goede toevoeging geweest aan je opleiding en/of persoonlijke ontwikkeling? Zo ja, hoe?
Wat ik tot nu toe het meeste heb geleerd is dat de Europese (of Nederlandse) manier niet de enige manier is. Wat ik allemaal voor lief neem in Nijmegen, wat ik normaal vind of vanzelfsprekend, daar wordt ik hier allemaal bewust van. Ik kan, van deze grote afstand, mijn eigen Nederlandse cultuur opeens door een andere bril zien. Deze uitwisseling laat mij in ieder geval in zien dat er veel meer is dan wij kennen.