Hoe heb je de afweging gemaakt om wel of niet op uitwisseling te gaan?
Tijdens de Open Dag van de bachelor Psychologie kwam ik erachter dat een uitwisseling mogelijk was. De Radboud Universiteit bleek veel partneruniversiteiten te hebben, wat voor een enige keuzestress zorgde. Mijn ouders zijn allebei gek op reizen. Hun avontuurlijke verhalen in combinatie met mijn eigen nieuwsgierigheid maakte dat ik het zeker wist: ik wil op uitwisseling!
Naar welk land, welke stad en welke universiteit ben je gegaan?
Mijn universiteit zit in Christchurch in Nieuw-Zeeland en heet de University of Canterbury. De reden voor deze plek heeft onder andere met rugby te maken: veel bekende rugbyspelers zijn begonnen in deze stad bij dezelfde club. Toen ik tien jaar oud was, en toen al gek op rugby, wist ik dat ik naar deze plek toe wilde. Het voelt nu alsof het een droom is die uitkomt.
Hoe kan je jezelf het beste voorbereiden?
Met name de administratieve taken zijn even een last om door heen te gaan. Ook het regelen van een visum maakt een locatie buiten Europa wat moeizamer. Verder ben ik eerlijk gezegd vrij onvoorbereid aangekomen in Nieuw-Zeeland: ik had een koffer en een Lonely Planet bij me en daar was alles mee gezegd. Ik heb geluk met mijn huisgenoot hier: die is een echte planner, waardoor ik mee kan genieten van de tripjes en vakanties die worden uitgezocht.
Hoe is het studentenleven daar?
Samen met twee Canadezen woon ik in een huisje in een woonwijk. Studenten zitten, op de eerstejaars na, namelijk verspreid door de hele stad in complexen en huizen. Ik heb een goede klik met mijn huisgenootjes en we gaan graag samen de natuur in. Samen met andere internationale studenten kamperen we, maken we wandelingen een gaan we surfen. Ook ben ik zelf actief bij de rugby-vereniging, waar het damesteam op hoog niveau speelt. Ik ben dus naast mijn studie ook druk in de weer met trainingen en wedstrijden. Wat me opvalt is dat het feesten hier minder belangrijk is. Hoewel er een paar bars en uitgaansgelegenheden zijn, gaan mensen liever vroeg uit bed voor een zonsopgang.
Wat was de grootste culturele schok?
Een groot verschil in de ‘stresscultuur’ merk ik op. Mensen hier lijken super relaxed, alsof ze nooit gestrest zijn. Misschien nemen ze het leven iets minder serieus, of zijn ze iets minder bezig met de toekomst, maar ik vind het in ieder geval een fijne sfeer. Ook de connectie met de natuur en met sport vind ik bijzonder. Al is de natuur hier dan ook echt onbeschrijflijk!
Heb je tips voor mensen die een uitwisseling overwegen?
Mijn grootste tip voor het regelen van de uitwisseling: niet uitstellen en blijven doorpakken. Het gebeurt vaak genoeg dat de dingen niet in één keer goed gaan, maar door in het proces bezig te blijven ben je die momenten voor. En ben je nog aan het twijfelen of je überhaupt op uitwisseling wil? Ik geloof dat niks in de buurt komt van deze ervaring. Ik zou je kans pakken om deze unieke kant van de studentencultuur mee te pikken.
Hoe paste je uitwisseling in je studieprogramma?
Ik volg hier twee psychologie vakken, neuroscience en forensische psychologie, die een perfecte toevoeging zijn op mijn studieprogramma. Het is interessant om te zien hoe de benadering in Nieuw-Zeeland soms verschilt met die van Nederland. Verder volg ik nog twee vakken over de cultuur en taal van de oorspronkelijke bewoners van Nieuw-Zeeland, de Māori. Ik geloof dat het belangrijk is om als psycholoog cultureel bewust te zijn, dat bereik ik voor mijn gevoel door me in andere culturen te verdiepen als ik de kans krijg. Waar beter dan in Nieuw- Zeeland zelf?
Binnen de bachelor psychologie wil ik graag de klinische neuropsychologie kant op (ter voorbereiding van de master Gezondheidszorgpsychologie). Daar zijn een aantal verplichte vakken, die ik helaas niet op afstand kan volgen. Vandaar dat ik met mijn uitwisseling studievertraging oploop.
Is de uitwisseling een goede toevoeging geweest aan je opleiding en/of persoonlijke ontwikkeling? Zo ja, hoe?
Wat ik tot nu toe het meeste heb geleerd is dat de Europese (of Nederlandse) manier niet de enige manier is. Wat ik allemaal voor lief neem in Nijmegen, wat ik normaal vind of vanzelfsprekend, daar wordt ik hier allemaal bewust van. Ik kan, van deze grote afstand, mijn eigen Nederlandse cultuur opeens door een andere bril zien. Deze uitwisseling laat mij in ieder geval in zien dat er veel meer is dan wij kennen.