Bob is in het studiejaar 2016/2017 begonnen aan de bachelor Geschiedenis aan de Radboud Universiteit. In januari 2021 heeft hij zijn bachelor afgerond en is hij gelijk begonnen met de Tweejarige Educatieve Master Mens & Maatschappij Geschiedenis. Achteraf is hij blij met zijn studiekeuze, maar hij kan zich herinneren dat er veel twijfels speelden tijdens het studiekeuzeproces. "Ik denk dat jullie steun een belangrijke reden is geweest dat ik echt gekozen heb wat ik leuk vind en niet voor, bijvoorbeeld, het grootste baanperspectief", vertelt Bob aan zijn ouders.
Hoe hebben jullie mij begeleid in het studiekeuzeproces?
Ton: Om te beginnen hebben wij veel met jou gepraat over keuzepakketten, interesses, kwaliteiten, valkuilen, verschillende studies, toekomstplannen en over het leven als student in een andere stad. Ook hebben we jou aangemoedigd om open dagen, meeloopdagen, try-outs en studiekeuzebeurzen te bezoeken en hebben we jou hierbij begeleid waar mogelijk.
Helma: De keuze was uiteindelijk aan jou en wij hebben vooral geprobeerd het keuzeproces te ondersteunen en te activeren door veel te evalueren en reflecteren op het keuzeproces en de mogelijke opties met jou. Hopelijk heb jij dat ook zo ervaren!
Hoe is dat bij mijn broertje gegaan? Hebben jullie toen dingen juist heel anders gedaan en zo ja, waarom?
Helma: Bij jouw jongere broer was een heel ander proces wenselijk, omdat er een paar duidelijke voorkeurstudies waren en de school al door hem was gekozen. Hij had minder de behoefte om samen na te denken en meer behoefte aan bevestiging van zijn keuze dan aanmoediging om het keuzeproces te verbreden of te verdiepen. Iedereen is hier dus weer anders in.
Wat vonden jullie leuk aan mijn studiekeuzeproces?
Ton: Allereerst vonden we het heel leuk om te kunnen helpen! Het studiekeuzeproces geeft diepgaande gesprekken en gezellige dagjes weg naar open dagen. Hierbij was het leuk om als ouder te zien welke keuzes jij maakte en wat voor jou belangrijk is. Daarnaast was het ook erg interessant om eens een kijkje te kunnen nemen bij verschillende universiteiten en om daar gastcolleges te kunnen volgen.
Helma: Naast dat het leuk is om jou te kunnen helpen en zelf ook nog wat te leren, leverde het ook heel veel gezellige quality-time en nieuwe aspecten aan onze relatie op!
En wat vonden jullie er juist lastig aan?
Helma: Wat lastig bleek, was om objectief te blijven en niet onze eigen voorkeur in ons enthousiasme op te dringen. We hebben nooit de intentie gehad om de keuze te beïnvloeden, maar als ouder word je op open dagen ook enthousiaster van de ene studie dan van de andere. Ook is het lastig om je te verplaatsen in jou en echt te zien wat voor jou belangrijk is voor het maken van de keuze.
Ton: Terwijl wij dan proberen zo neutraal mogelijk jou te steunen, komt er een stortvloed aan meningen van vrienden, familie, leeftijdsgenoten en de maatschappij op jouw dak. Jou proberen te beschermen voor deze meningen zodat jij echt zelf een eigen keuze kon maken, was ook zeker niet gemakkelijk.
Bob: Grappig, ik heb dat nooit zo gemerkt. Ik was altijd juist ook wel heel erg benieuwd naar jullie mening. Ik denk dat daar wel een mooi balans in zat als ik er aan terug denk. Maar wat jij zegt pap, over de meningen van anderen, herken ik wel heel erg. Zeker als ik dan Geschiedenis noemde als optie, kwam er al snel een stortvloed aan twijfels, waar ik eigenlijk niet op zat te wachten. Dat hebben jullie nooit gedaan gelukkig.
Hadden jullie de begeleiding anders gedaan met de kennis van nu?
Ton: We hadden mogelijk ook met jou naar hogescholen kunnen kijken. Jij had zelf al erg snel de focus op universiteiten gelegd, maar de praktischere kant van een hbo had jou ook aan kunnen spreken. Je hebt later zelf wel eens aangegeven dat jij het beeld had dat je na vwo naar de universiteit moet en dat hoeft natuurlijk helemaal niet.
Vonden jullie het moeilijk toen ik op kamers ging?
Helma: Moeilijk is hier in ons geval niet het goede woord. We vonden het eerder spannend over hoe jij het ging ervaren, maar voelde ons ook trots dat jij deze stap zonder twijfel en vol zelfvertrouwen durfde te maken.
Ton: Zeker! Dat begon al toen ik jou afzette in Nijmegen voor de introductieweek waar jij bij een wildvreemde student ging logeren en vol overgave mee ging doen aan het studentenleven en daar tot op de dag van vandaag nog altijd enorm van geniet. Tegelijkertijd is het ook lastig om vanaf de zijlijn te moeten toekijken hoe en of je het financieel wel goed doet en niet in de problemen komt met bijvoorbeeld studieschulden. Maar gedurende jouw studietijd zien wij vooral hoe snel jij je thuis bent gaan voelen in het studentenleven en in een studenten stad en hoe jij de juiste keuze voor en door jou hebt genomen!
Bob: Dat is tof om te horen! Ik voel me inderdaad helemaal thuis nu in Nijmegen en heb mijn eigen draai gevonden. Al moet ik eerlijk toegeven dat dat soms ook lastig en spannend kon zijn hoor. Gelukkig kon ik altijd nog naar huis tussendoor, al was het maar voor de vuile was..
Ton: Gelukkig heb je nu een eigen wasmachine. En ook zonder was ben je welkom!
Welke rol denk je dat het beste helpt als ouder tijdens de begeleiding van de studiekeuze van je kind?
Ton: Wij denken dat de beste manier is om te helpen door te begeleiden en te helpen bij het verzamelen van informatie, het bezoeken van open dagen, luisteren naar wat jouw kind heeft ervaren en wat jouw kind belangrijk vindt, helpen om de informatie te ordenen en door de bomen toch het bos te zien. Daarnaast denken wij dat jouw kind vooral ook jouw steun nodig heeft.
Helma: Steun door begrip te tonen dat het moeilijk is, door te relativeren en de keuze niet te dramatiseren tot ‘de keuze van/voor je leven’, door achter de keuze van jouw kind te staan, ook al zou je zelf iets anders hebben gekozen. Het is en blijft de keuze van jouw kind, dus probeer vooral te helpen en niet het proces te beslechten.
We hadden het net al even over ‘anderen’. Hoe vonden jullie dat ik omging met de meningen en de druk van anderen? Denk aan uitspraken als “met geschiedenis kun je toch niets”, “daar valt geen geld mee te verdienen”.
Ton: heel sterk en goed. Jij hebt uiteindelijk gekozen voor wat jou het meest interesseerde en niet voor het baanperspectief of het grote geld. Voor jezelf weet je ook heel goed waarom en ga je een mooie toekomst als historicus tegemoet.
Hoe vonden jullie dat ik omging met het oude leven in je eigen dorp los durfde te laten?
Helma: Dit heb je heel goed gedaan, naar onze mening. Al vanaf de eerste dag waande jij je thuis in Nijmegen en haar studentenleven en volgens mij bevalt dat jou alleen maar heel goed. Daarnaast was je al heel zelfstandig: je kon al koken, schoonmaken, wassen, enzovoorts, dat helpt denk ik ook.
Ton: Ondertussen heb je ook een heel eigen sociale netwerk in Nijmegen opgebouwd. Ik denk dat jouw oude leven bij ons ook wel echt voorbij is. Het is heel mooi om te zien dat jij nu echt jouw eigen ding hebt!
Misschien wel in het verlengde daarvan: hoe vonden jullie dat ik mij ontwikkelde als persoon en student?
Helma: Wederom enkel lovende woorden… Je bent heel sterk, zit vol zelfvertrouwen, bent ondernemend, hebt een groot aanpassingsvermogen zowel op de uni als op sociaal vlak en weet te leren en door te gaan na tegenslagen of een slechte resultaat op de uni. Kortom, we zien een hele mooie ontwikkeling in jou als persoon en als student!
Dat zijn weer genoeg mooie complimenten. Ik heb eigenlijk nog maar één slotvraag: welke tips hebben jullie voor andere ouders?
Ton: Bovenal: Geniet! Geniet van de gezamenlijke zoektocht naar een passende studie, geniet van de leerzame momenten samen, geniet van de stap naar de volgende fase die jullie samen gaan maken. Weet ook dat jouw hulp wordt gewaardeerd (ook als jouw kind dat niet openlijk toegeeft) en besef hoe mooi en waardevol het is om dit samen met jouw kind te mogen doen en er te mogen zijn voor steun en support. Probeer daarnaast niet te veel druk te leggen op deze keuze en laat de keuze vooral ook aan jouw kind.
Helma: Mijn tip is meer van een praktische aard: probeer te helpen met de praktische zaken zoals leren koken, geld beheren, leren om was te draaien, etc. Kortom, leren om op eigen benen te gaan staan. Er komt al zoveel nieuws op je pad, dan is het fijn als dit al gelukt is!
Bob: Dankjewel, ik denk dat dat goede afsluitende tips zijn! Leuk om samen hier weer op terug te kijken. Ik herinner mij dit proces ook als een fijne periode waarin ik mij gesteund voelde en de ruimte heb gekregen om echt zelf de keuze te maken. Ik denk dat mij dan alleen maar rest om met terugwerkende kracht nog eens dankjewel voor jullie steun te zeggen!