Na afloop van de cursus:
- kun je de posities beschrijven die in het hedendaagse continentaal-filosofische debat over getuigenissen ingenomen worden;
- heb je een begrip van hoe de kwestie van het getuigen in de geschiedenis van de filosofie in verband met verschillende fenomenen begrepen wordt;
- kun je een paper schrijven waarin je ingaat op een specifiek probleem m.b.t. het begrip getuigenis aan de hand van de in het college behandelde auteurs.
|
|
Een hermeneutische fenomenologie van het getuigen
De vraag naar het getuigen speelt in verschillende, hedendaagse wijsgerige stromingen een belangrijke rol. In dit college willen we in gesprek met een aantal klassieke en hedendaagse filosofische teksten over het getuigen duidelijk maken wat er op het spel staat in het getuigen, welk soort praktijk het getuigen is en welk soort kennis er op het spel staat in het getuigen. Het uitgangspunt daarbij is dat de mens begrepen kan worden als een getuige van de werkelijkheid – of een ‘getuige van het zijn’, zoals Heidegger schrijft. Terwijl we teksten plukken uit de geschiedenis van de wijsbegeerte en ons in het bijzonder laten leiden door discussies in de hedendaagse continentale filosofie in de brede zin van het woord, streven we er bovenal naar een interpreterende, fenomenologisch beschrijvende toegang tot het fenomeen van het getuigen te vinden. We beginnen met een aantal inleidende bijeenkomsten waarin de hermeneutisch-fenomenologische benadering van het getuigen aan de hand van Heidegger, Gadamer, Arendt en Ricoeur op de kaart gezet wordt. Daarna zullen we ons in acht bijeenkomsten richten op vier paradigma’s van het getuigen: (1) het juridische paradigma in de antieke wijsbegeerte, (2) het religieuze paradigma tussen epistemologie en ethiek, (3) het theoretisch-tragische paradigma en (4) het paradigma van de getuigenisliteratuur.
|
 |
|
|
|
|
|