Na afloop van deze cursus kan de student:

- de belangrijkste literaire ontwikkelingen in de Vlaamse literatuur van de 19de en 20ste eeuw weergeven;

- de ontwikkelingen in de Vlaamse literatuur in het genoemde tijdvak in verband brengen met historische gebeurtenissen en ontwikkelingen binnen de literatuurwetenschap;

- aangeven wat de belangrijkste literaire teksten in het tijdvak zijn;
- typische literair-historische kenmerken aanwijzen in teksten uit het tijdvak;

- uitzoeken en beredeneren in welke literair-historische context deze kenmerken passen;

- het bibliografisch apparaat en heuristiek op voortgezet niveau hanteren.

Vlaanderen kent een andere geschiedenis dan Nederland en de literatuur in Vlaanderen heeft zich ook anders ontwikkeld dan die in Nederland. In deze cursus wordt de ontwikkeling van de Vlaamse literatuur geschetst vanaf het ontstaan van België (in 1830) tot aan het einde van de twintigste eeuw. De aandacht gaat daarbij vooral uit naar de afwisseling van traditionele en vernieuwende tendensen in de literatuur. Deze worden steeds in verband gebracht met de historische en maatschappelijke ontwikkelingen. Uiteraard zal uitvoerig worden stilgestaan bij het werk van grote Vlaamse schrijvers als Gezelle, Buysse, Van de Woestijne, Van Ostaijen, Elsschot, Walschap, Boon en Claus.
In de werkcolleges worden verschillende teksten geanalyseerd met behulp van het instrumentarium dat is aangereikt in de eerste jaarscursus 'Wat is literatuur?'. Daarbij wordt ook ingegaan op ontwikkelingen op literairtheoretisch gebied.