Je bent aan het einde van deze cursus in staat te beoordelen of een redenering geldig is of niet. Eenvoudige en samengestelde zinnen kun je vertalen in een propositielogische en predicaatlogische taal en kleine tekstfragmenten in discourse-representatiestructuren (DRS'en). Je kunt het semantische type van woorden en woordgroepen afleiden in typetheorie. Je kunt de eigenschappen van relaties bepalen en toelichten. Je kunt een (bidirectionele) optimaliteitstheoretische analyse opstellen van de mogelijke structuren en interpretaties van een uiting.

Semantiek is betekenisleer. Dat klinkt simpel, maar er zijn toch over de betekenis van het begrip ‘betekenis’ zelf boeken vol geschreven. In de semantiek bestuderen we de betekenis van uitingen in natuurlijke taal, d.w.z. woorden, zinnen en grotere fragmenten (teksten, discourse). De interpretatie van een taaluiting komt tot stand als een functie van de woordbetekenissen, de syntactische structuur waarin de woorden zich tot elkaar verhouden en de context, inclusief onze kennis van de wereld. Voor het definiëren van betekenissen kiezen semantici van oudsher voor formele logische systemen, om zoveel mogelijk ambiguïteiten en vaagheden in de definities te vermijden. In deze cursus komen aan de orde: redeneren, objecttaal en metataal, propositielogica en eerste-ordepredicaatlogica met universele en existentiële kwantoren, typetheorie, lambda-abstractie, gegeneraliseerde kwantoren, discourse-representatietheorie (DRT) en (bidirectionele) optimaliteitstheorie (OT).