- Kennis van en inzicht in gender-aspecten die samenhangen met conceptualiseringen en realisaties van het ideale lichaam en daarmee samenhangende ideale ‘zelf’.
- Kennis en begrip van de theoretische kernbegrippen die in de cursus gebruikt worden om gepresenteerde beelden en praktijken cultuurhistorisch en gender-theoretisch te interpreteren.
- Vermogen om social media/selfie-cultuur te analyseren als forum waar bestaande normen en ongelijkheden gereproduceerd en geïnternaliseerd worden langs assen zoals gender, ras/etniciteit, leeftijd, en klasse, en de rol die de eigen social media-posts daarin spelen.
- Inzicht in de wijze waarop neoliberale krachten werkzaam zijn op de realisering van het ideale zelf als individuele plicht en het verzet daartegen.
|
|
Het nemen en delen van selfies is in het laatste decennium een centraal onderdeel geworden van de online cultuur. Van celebrity influencers met tienduizenden volgers, tot je moeder op Facebook: iedereen doet er aan mee. Hoe verhoudt deze ‘selfiecultuur’ zich tot ideeën over het volmaakte lichaam en het ideale zelf? Wat is de rol van opvattingen over ideale mannelijkheid en vrouwelijkheid in een wereld waarin we met overgave een beeld van perfectie aan de wereld proberen te tonen? En in hoeverre is onze selfie, de allerindividueelste expressie van ons individuele zelf?
In deze collegereeks worden via het fenomeen van de selfie de heersende maatschappelijke normen rond een ‘perfect’ lijf en leven gethematiseerd. Denk hierbij aan normen rond vrouwelijkheid en mannelijkheid, seksualiteit, professionaliteit en productiviteit, en mentale en fysieke gezondheid.
Het beeld van een ideaal lichaam en leven dat we via onze selfies oproepen is tegenstrijdig. We laten ons individuele en unieke zelf zien, maar dat zelf is in toenemende mate gevormd door uniforme idealen van perfectie. ‘Gewoon mezelf’ is steeds meer ‘hetzelfde als iedereen’ geworden. Het lijkt alsof de druk om te voldoen aan dezelfde schoonheidsidealen en maatschappelijke verwachtingen steeds dwingender is geworden in een wereld van toenemende (economische) competitie, een wereld waarin beeldcultuur meer dan ooit gedifferentieerd is en mondiaal gedeeld wordt.
Ook het feit dat we in de huidige gedigitaliseerde mediacultuur niet alleen consumenten, maar tevens producenten van beeldcultuur zijn lijkt de druk te vergoten om een perfect plaatje aan de wereld te presenteren. We zijn beeld-prosumers die onszelf, ons Zelf, objectificeren. Welk ‘beeld’ van onszelf worden we geacht op sociale media zoals Facebook en Instagram neer te zetten? Welke rol spelen assen zoals gender, ras/etniciteit, leeftijd, en klasse daarin? Is de selfiecultuur een forum waar bestaande normen en ongelijkheden gereproduceerd en geïnternaliseerd worden?
Misschien zijn selfies ook bij uitstek een middel waarmee heersende normen rond een ‘perfect’ lijf en leven kunnen worden opgerekt? Denk hierbij bijvoorbeeld aan het activisme van #bodypositivity bewegingen die heersende schoonheidsidealen bevragen en ruimte maken voor het gezien en gevierd worden van verschillende soorten lichamen. Hier fungeert de selfiecultuur als een democratische en bottom-up vorm van zelf-representatie die een alternatief biedt voor de onrealistische schoonheidsidealen en lichaamsbeelden die traditionele media ons voorschotelen. Laat de wereld van het perfecte lichaam en leven zich veranderen?
In deze cursus bespreken we de thematiek van het ideale zelf, lichaam en leven in 10 colleges aan de hand van selfiecultuur. Daarbij besteden we aandacht aan de grote rol van verschillende feministische perspectieven en queer studies in de analyse van lichamelijke perfectie, met name als het gaat om mannelijkheid en vrouwelijkheid, maar ook aan de toe-eigening van deze perspectieven in een neo-liberale context.
|
 |
|
|
|
|
Deze cursus wordt getoetst met een multiple choice-tentamen
|
|
|
This course connects to SDG 5: Gender Equality
|
|