De cursus vertrekt vanuit het idee dat de wereldwijde omarming van de ideologie van het neoliberalisme leidt tot (1) een verschuiving van verantwoordelijkheid van de collectieve sector en overheid naar de private sector en het individu (‘neoliberalisering’) en (2) een objectivering en commodificering (vermarkting) van allerlei levenssferen die voordien niet onder het marktregime vielen. Dit marktdenken leidt er bijvoorbeeld toe dat specifieke culturele uitingen, handelingen, immaterieel eigendom en erfgoed tot object en vervolgens te gelde gemaakt worden als commodity of handelsproduct. Het is tegelijk ook opvallend zichtbaar in de wereld van internationale samenwerking die in toenemende mate ook als een markt kan worden gekarakteriseerd.

De toenemende invloed van het marktdenken – het voortdurende spel van vraag en aanbod – heeft vergaande consequenties voor de discussie over noties van eigenaarschap/eigendom, autonomie, waardebepaling en opbrengst (‘winst’ en ‘verlies’), authenticiteit, distributie en circulatie. De cursus maakt dit proces van vermarkting op nationaal en internationaal niveau inzichtelijk en gaat in op de sociale, politieke, culturele en organisatorische gevolgen van en dilemma’s over een toepassing van het marktdenken in andere dan het strikt economische domein.

Na twee introductiebijeenkomsten waarin het bovenstaande idee in brede penseelstreken wordt neergezet bestaat de cursus uit twee blokken. Het eerste blok behandelt het ontstaan en het discours van het marktdenken en de objectivering en commodificering van immateriële aspecten, kennis en collectief ‘kapitaal’. Dit gebeurt aan de hand van een waaier van casestudies waarin de vermarkting en de gevolgen en dilemma’s duidelijk zichtbaar aanwezig zijn. Deze casestudies betreffen basis-burgerrechten zoals het recht op wonen, werken, onderwijs en goed voedsel, maar ook zaken als (natuur)beheer en cultureel erfgoed,  toerisme, en de vermarkting van gezondheid, ziekte en zorg en de toegenomen rol van vrijwilligers hierin.

In het tweede blok spitsen we de aandacht specifiek toe op de vormen van vermarkting op het terrein van internationale samenwerking en de gevolgen hiervan, zoals onder andere te zien is in een toename van tendering in de financiering van niet-gouvernementele organisaties, een nadruk op return on investment, en een constante strijd tussen concurrentie en samenwerking in een steeds meer uitdijend veld van ‘ontwikkelingsactoren’. Na een korte introductie van de belangrijkste veranderingen in het brede veld van internationale samenwerking kijken we in het bijzonder naar maatschappelijke organisaties (inclusief Particuliere Initiatieven) en hun strijd om in die markt niet alleen te overleven maar ook relevant te blijven. Elk van deze spelers heeft niet alleen een eigen discours en handelingswijze maar worstelt tegelijk met het vinden van een synthese tussen samenwerking en concurrentie.