Darmkanker veroorzaakt jaarlijks 900.000 doden. Tyrosinekinaseremmers (TKI's) hebben veelbelovende resultaten laten zien in preklinische studies, maar falen vaak in klinische proeven. Dit gebeurt veelal door suboptimale dosering. Om dit op te lossen onderzocht deze studie een hoge-dosis kortdurende (HDST) TKI-behandeling in patiënt-afgeleide tumor-organoïden (PDTO’s). De studie richt zich hoofdzakelijk op de TKI’s sunitinib en osimertinib. Er werd ten eerste gevonden dat een hoge dosering sunitinib een verhoogde toxiciteit veroorzaakte in patiënten en hierdoor de patiëntuitkomst niet verbeterde. Ten tweede werd gevonden dat osimertinib op effectieve wijze de tumorgroei in preklinische proeven stopte. Osimertinib was daarnaast ook meer aanwezig in de PDTO’s dan het momenteel goedgekeurde medicijn regorafenib. Hoge dosering van osimertinib als monotherapie lijkt veelbelovend als behandeling voor metastatische darmkanker. Daarnaast lijkt ook de combinatie van sunitinib met elacridar de effectiviteit van dit medicijn in darmkankermodellen te vergroten. Hiermee heeft de studie nieuwe manieren gevonden om TKI effectiviteit in de behandeling van darmkanker te vergroten.
Kirti K. Iyer (1995) behaalde een Bachelor of Technology in Biotechnologie (cum laude, 2017) in India. Ze verhuisde naar Nederland om een master in Moleculaire Genetica & Biotechnologie te volgen aan de Universiteit Leiden. Na stages gericht op verschillende soorten kanker, begon ze aan haar promotieonderzoek om de effectiviteit van tyrosinekinaseremmers (TKIs) bij colorectale kanker te verbeteren.