Vele fysische eigenschappen in metalen zijn te danken aan hoe de elektronen dicht bij de Fermi energie zich gedragen. De Fermi energie in een metaal is gelijk aan het hoogste energie level dat bezet is door een elektron bij een temperatuur van nul Kelvin. Het Fermi-oppervlak is het constante energie oppervlak in de impulsruimte ter hoogte van de Fermi energie, waarop de elektronen zich kunnen bewegen. De vorm van het Fermi-oppervlak beïnvloed vele fysische eigenschappen zoals het creëren van spin- of ladingsdichtheid golven, zware elektronen of supergeleiding.
In het High Field Magnet Laboratory te Nijmegen bestudeerden we het Fermi-oppervlak van verschillende f- en d-elektron metalen met behulp van kwantum oscillatie-experimenten op lage temperaturen en in hoge magneetvelden. Vanuit de experimenten kunnen we alleen informatie krijgen over de grootte van het Fermi-oppervlak (loodrecht op de richting van het magneetveld) en dus niet over de vorm. Daarom complimenteerden we de experimentele resultaten met dichtheidsfunctionaaltheorie (DFT) berekeningen om ons begrip over het Fermi-oppervlak te vergroten.
Roos Leenen studeerde natuurkunde op de Radboud Universiteit en specialiseerde zich in vaste stof fysica. Na haar masterstage op het High Field Magnet Laboratory in Nijmegen startte ze daar ook haar promotietraject onder begeleiding van Alix McCollam. Haar promotoren zijn Alix McCollam en Uli Zeitler.