Visuele gamma-oscillaties zijn een netwerkverschijnsel dat ontstaat door interacties tussen excitatie en inhibitie in de vroege visuele cortex, waar de visuele informatie als eerste binnenkomt. Ze zijn afhankelijk van stimulusdrive en -homogeniteit, kunnen worden beïnvloed door cognitieve en stimulushistorische factoren, en ze zouden ten grondslag kunnen liggen aan de koppeling van visuele informatie aan objecten en aan selectieve neuronale communicatie. Hoewel er de afgelopen dertig jaar enorme vooruitgang is geboekt, staan er nog veel vragen open over de mechanismen, vereisten en functies van gamma-oscillaties.
Aan de hand van MEG en psychofysische experimenten bij menselijke proefpersonen heb ik aangetoond dat a) gekleurde stimuli met gelijk L-M-netvlieskegelcontrast even sterke gamma-oscillaties induceren, dat b) gamma-oscillaties onderdrukking van gammaherhalingen vertonen bij weinig stimulusherhalingen en verbeterde gammaherhaling bij veel herhalingen, dat gamma-herhalingsverbeteringen stimulusspecifiek zijn, gedurende meerdere minuten aanhouden en de feedforward-functionele connectiviteit in de visuele hiërarchie versterken, en dat c) zoals voorspeld door de CTC-hypothese van gammafunctie, stimuli in het begin van de fase intenser worden verwerkt en waargenomen dan stimuli later in de fase.
Daarmee geeft dit werk meer kennis over gamma-oscillaties bij de mens en integreert het recent onderzoek in een uitgebreid overzicht van hun stimulusafhankelijkheden en -effecten.
Benjamin Kausch-Blecken von Schmeling werd op 23 november 1991 in Bremen (Duitsland) geboren als Benjamin Stauch. Hij studeerde psychologie aan de Technische Universität Dresden en behaalde zijn BSc in 2015 met een bachelorscriptie over de effecten van de methylatie van glucocorticoïdreceptoren en trauma in de kindertijd op de cortisolstressreactiviteit, onder begeleiding van prof. Nina Alexander. Hij vervolgde zijn studie aan de Westfälische Wilhelms-Universität Münster, waar hij in 2017 afstudeerde met een masterscriptie over de modulatie van gericht vergeten met behulp van rTMS-stimulatie van de dorsolaterale prefrontale cortex, bij prof. Simon Hanslmayr. In het lab van prof. Hanslmayr kwam Benjamin in aanraking met het fascinerende onderzoeksveld van oscillerende hersenreacties bij de mens en niet-invasieve metingen daarvan met MEG- en EEG-opnames. Vervolgens solliciteerde hij naar een aanstelling als promovendus in het lab van prof. Pascal Fries via de International Max Planck Research School (IMPRS) voor Neural Circuits Frankfurt, waar hij zijn promotieonderzoek deed.