Dit proefschrift gaat over ‘s werelds grootste en succesvolle internationale netwerk van coöperatieve bedrijven, kortweg ‘Mondragon’ genoemd. De naam verwijst naar de ‘geboorteplaats’ van deze vorm van coöperaties in Spaans Baskenland.
Algemeen worden de coöperaties van ‘Mondragon’ beschouwd als een radicaal alternatief voor de mondiaal overheersende neoliberaal-kapitalistische bedrijfsvorm.
Al meer dan 150 jaar wordt er gedebatteerd over de vraag of dit coöperatieve alternatief, zeker op langere termijn, wel levensvatbaar is. Anders gezegd, of deze bedrijfsvorm niet onverbiddelijk zal gaan ‘degenereren’ en hetzelfde ‘spel’ zal moeten spelen als de gangbare kapitalistische bedrijven. In wetenschappelijk jargon wordt dit de ‘degeneratie-these’ genoemd.
Dit proefschrift is een filosofisch-theoretisch onderbouwde kritiek op die ‘degeneratie-these’, aan de hand van de concrete casus van de Mondragon-coöperaties.
De verklaring voor het tekortschieten van deze coöperatievorm ligt met name in de innerlijk tegenstrijdige basisfilosofie van de grondlegger, pater José Maria Arizmendiarrieta. Een kritische reflectie op die basisfilosofie wordt aanbevolen om het veranderingspotentieel te vergroten.
Geboortejaar: 1950
Geboorteplaats: Ewijk (Gld)
Opleiding: HBS-A Dominicus College Nijmegen, 1962-1967; Sociale Geografie A, Katholieke Universiteit Nijmegen, 1968-1976.
Werkervaring: wetenschappelijk medewerker vakdidactiek en curriculumontwikkeling geografie, Universiteit van Amsterdam (1976-1979); docent aardrijkskunde middelbare scholen; vanaf 1980 tot aan pensioen in 2015: beleidsmedewerker provincie Gelderland. Daarnaast gedurende ongeveer 12 jaar parttime gemeentebestuurder toenmalige gemeente Huissen.
Sinds 2015 gepensioneerd.