Het huidige proefschrift focust zich op het gebruiken van hersenstimulatie om zo de rekenvaardigheid van mensen te verhogen, en de onderliggende neurale processen te bestuderen. Transcraniële elektrische stimulatie (tES) is een techniek die in staat is om de relatie tussen gedrag en hersenfunctie in kaart te brengen. Een belangrijke beperking van hersenstimulatie is dat er geen rekening wordt gehouden met verschillen tussen mensen. In de eerste twee hoofdstukken wordt duidelijk dat individuele verschillen niet worden meegenomen in studies die hersenstimulatie gebruiken als numerieke interventie. In het volgende hoofdstuk is er gekeken naar verschillende studies die als doel hadden het leren te verbeteren bij dyscalculie en dyslexie. Twee andere studies laten zien dat er zowel belangrijke gedrags (baseline rekenvaardigheid) als neurale (excitatie/inhibitie levels) markers zijn voor de werkzaamheid van tES. Één van deze studies laat ook het belang zien van het personaliseren van hersenstimulatie, en legt dus een nadruk op individuele verschillen met behulp van machine learning. Het laatste hoofdstuk laat zien dat het uitmaakt hoe onderzoekers elektrofysiologische (EEG) data analyseren, en dat belangrijk is bij het trekken van conclusies in relatie tot gedrag. Kortom, hersenstimulatie is een effectieve methode om rekenvaardigheid en leerprocessen te beïnvloeden. Daarnaast zijn individuele verschillen belangrijk.
Nienke van Bueren behaalde haar Bachelor Psychobiologie aan de Universiteit van Amsterdam (2015) en haar Master Neuroscience & Cognition aan de Universiteit van Utrecht (2017). Vervolgens is Nienke verder gegaan met promotieonderzoek aan de Radboud Universiteit in samenwerking met de Universiteit van Oxford en de Universiteit van Surrey. Momenteel is Nienke postdoctoraal onderzoeker bij dezelfde afdeling als waar ze haar promotieonderzoek heeft afgerond om verder onderzoek te doen naar de werking van non-invasieve hersenstimulatie in combinatie met cognitie.