Om afstoting van donornieren te voorkomen zijn medicijnen nodig die de afweer onderdrukken. Tacrolimus is een belangrijk medicijn. Het eerste deel van het proefschrift gaat over het optimaliseren van tacrolimus behandeling. De tacrolimus intrapatient variability studie laat zien dat betreffende variatie in dalspiegels een preparaat met vertraagde afgifte (1x daags) niet beter is dan een preparaat met directe afgifte (2x daags).
Het tweede deel van het proefschrift betreft patiënten met een gefaald niertransplantaat. De donornier wordt meestal niet verwijderd. Een deel van de patiënten krijgt echter graft intolerantie syndroom (GIS). Dan moet de nier alsnog operatief verwijderd worden en dit is risicovol met ernstige complicaties in 15%. GIS kan voorspeld worden met een model waarbij jonge leeftijd, korte transplantaatoverleving en doorgemaakte afstoting voorspellers zijn. Bij hoog risico is actieve surveillance of zelfs voortijdige verwijdering van de donornier te overwegen. Ten slotte blijkt routinematig histopathologisch onderzoek van gefaalde transplantaatnieren niet zinvol.
Kim Bunthof (1984) rondde in 2010 cum laude de studie geneeskunde af en startte in datzelfde jaar met de opleiding tot internist. In 2015 begon zij met haar promotieonderzoek over transplantaatfalen bij de afdeling nierziekten. Zij is sinds 2019 internist-nefroloog en werkt sinds 2021 in het Bravis ziekenhuis te Roosendaal.