Aspergillus fumigatus is de belangrijkste menselijke schimmelpathogeen die aspergillose veroorzaakt. De azolen zijn de meest gebruikte antischimmelmiddelen voor de behandeling van aspergillose. De prevalentie van azolresistentie neemt echter schrikbarend toe en wordt in verband gebracht met een verhoogde mortaliteit. Ontkieming van sporen is cruciaal binnen de aseksuele levenscyclus en speelt een belangrijke rol tijdens de infectie in de menselijke gastheer. Het voorkomen van ontkieming zou een veelbelovende strategie kunnen zijn gezien de rol van ontkieming in de pathogeniciteit van Aspergillus-soorten. In dit proefschrift werden genen geïdentificeerd die tot expressie komen tijdens het ontkiemen van A. fumigatus sporen. Vervolgens werd een functionele analyse van één van de geïdentificeerde genen uitgevoerd. Er werd een nieuwe rol voor SltA geïdentificeerd bij het op de juiste manier in stand houden van de kiemrust, ontkieming en ontwikkeling van de hyfen. Drie genen gereguleerd door SltA waren ook essentieel voor de juiste ontkieming van sporen. Met een groeiende kennis van ontkieming, kan er meer vooruitgang worden gemaakt in de richting van mogelijke anti-ontkiemingstargets voor therapie.
Tim (1992) behaalde in 2015 zijn bachelor Biologie aan de Universiteit Utrecht. In 2018 behaalde hij zijn master Microbiologie aan de Radboud Universiteit, waarna hij begon met zijn promotieonderzoek als onderdeel van de groep Mycologie binnen de afdeling Medische Microbiologie van het Radboudumc. In oktober 2023 gaat hij aan de slag als postdoctoraal onderzoeker bij de Comparative Genomics groep van het Institute for Research in Biomedicine in Barcelona.