Genomische duplicaties zijn een type mutatie waarbij genetisch materiaal wordt verdubbeld binnen het genoom van een organisme. Ze kunnen worden ingedeeld op basis van de grootte en de oorspronkelijke functie van het genetisch materiaal. Ondanks dat de uitkomst van een genomische duplicaties over het algemeen nadelig is voor het gastorganisme en er verschillende mechanismen bestaan om ze te voorkomen, zijn er veel evolutionaire doorbraken uit voortgekomen, zoals bloeiende planten, zaadloze vruchten en gesegmenteerde lichaamsplannen. Dat betekent echter niet dat er inherent goede of slechte duplicaties zijn, een groot aantal factoren bepaalt uiteindelijk hun lot. Dit onderzoek plaatst genomische duplicaties en hun consequenties in een functioneel en evolutionair perspectief en brengt waardevolle inzichten aan het licht die helpen de context en de gevolgen van hun ontstaan te begrijpen.
Dei M. Elurbe (1986) studeerde Biologie en behaalde zijn master Bio-informatica voor de Gezondheidswetenschappen aan de Pompeu Fabra Universiteit, terwijl hij werkte als onderzoeksassistent en bio-informaticus in de Hospital Clinic van Barcelona. In 2014 sloot hij zich aan bij de Comparative Genomics groep van het Radboudumc, waar hij naast zijn promotieonderzoek werkte aan projecten in ontwikkelingsbiologie en kinkhoestvaccinatie.