Malaria is een eeuwenoude ziekte die verspreid wordt door muggen en jaarlijks 247 miljoen infecties en 619.000 doden veroorzaakt. Het ontwikkelen van methoden om malaria-transmissie te onderzoeken helpt om onze kennis over deze ziekte te vergroten om malaria uit te roeien. Om malaria te onderzoeken in het lab optimaliseerde dit onderzoek het kweken van muggen, en presenteerde een unieke portfolio van acht nieuwe malaria isolaten voor in vitro kweken en muggeninfectie. Ook richtte het zich op de vraag waarom in het veld muggen hoger geïnfecteerd worden als ze direct op de huid van malariapatiënten voeden, in plaats van op afgenomen bloed dat vervolgens indirect artificieel via membraan-feeders gevoed wordt. Aangetoond werd dat de aanwezigheid van anticoagulantia in bloedbuizen transmissie reduceren, maar ook dat het kiezen van een voedingssysteem en voedingsmembraan essentieel is. Om het voeden van kleine bloedvolumes, zoals verkregen door vingerprik, aan muggen mogelijk te maken werd een nieuwe kleine feeder ontworpen en 3D geprint met een techniek voor tandheelkunde protheses op het Radboudumc. Omdat de bijdrage van geïnfecteerde muggen aan malaria transmissie niet volledig wordt begrepen ontwikkelde dit onderzoek een artificieel huidmodel. Voor de allereerste keer werden geïnjecteerde parasieten gekwantificeerd in artificiële huid waarop laag en hoog geïnfecteerde muggen gestoken hadden. Muggen werden hiervoor gegenereerd met gekweekte parasieten in het lab of van malariapatiënten in Burkina Faso. Dit onderzoek ontdekte dat een deel van de muggen geen parasieten injecteerde tijdens voeden, en verder dat er een positieve correlatie was tussen de hoogte van infectie in de mug en het aantal geïnjecteerde parasieten. De infectie intensiteit in muggen moet daarom meegewogen worden in het transmissie potentieel. Als laatste werd onderzocht of een actieve reiziger, James Bond, het reisadvies opvolgde tijdens zijn missies (1962-2021). Het onderzoek hiernaar concludeert dat Bond naïef was als het gaat om het risico om tijdens het reizen een infectieziekte op te lopen. Zijn gebrek aan voorbereiding moet gezien worden als waarschuwing voor reizigers om een reiskliniek te bezoeken voor vertrek.
Wouter Graumans (1985) behaalde met lof zijn diploma technische microbiologie aan het Rijn IJssel College in 2005, en daarna zijn bachelorsdiploma moleculaire biologie op de Hogeschool Utrecht in 2008. Sindsdien werkt hij aan malaria op de afdeling Medische Microbiologie op het Radboudumc. In 2020 startte hij met zijn promotieonderzoek om de biologie achter malaria transmissie verder te ontrafelen.