De Faculty Club Huize Heyendael is gevestigd in het prachtige Huize Heyendael, ook wel bekend als het kasteeltje van Jurgens. Dit markante universiteitsgebouw huisvest nu kantoorruimtes en de Faculty Club Huize Heyendael.
Kasteeltje van Jurgens
In 1912 werd het eeuwenoude landgoed Heyendael aangekocht door margarinefabrikant Frans Jurgens uit Oss, die er met zijn gezin wilde gaan wonen. Aangezien het reeds bestaande landhuis - het huidige 'Oud-Heyendael' - oud en te klein was, gaf hij architect Charles M.F.H. Estourgie de opdracht een groot landhuis te ontwerpen. In november 1912 werd met de bouw begonnen.
Rondom het in aanbouw zijnde huis werd een park in Engelse landschapsstijl aangelegd en aan de Sint Annastraat kwam een fraaie toegangspoort. In de bossen liet Jurgens duizenden rododendrons planten om de wildstand te verbeteren. Jagen was namelijk een van zijn favoriete hobby's.
In 1914 was 'Huize Heyendael' gereed. De architect bleek duidelijk geïnspireerd door de Hollandse renaissancestijl, waarvan de trapgevels aan voor- en achterzijde en de vele versieringen in natuursteen duidelijke kenmerken zijn. Het gebouw, dat ten opzichte van de tuin enigszins verhoogd ligt, is asymmetrisch van opzet en heeft aan de noordzijde een 30,5 meter hoge, achthoekige toren.
Fraai beeldhouwwerk
Het beeldhouwwerk aan de buitenzijde is grotendeels van de hand van Egidius Everaerts. De hoofdingang aan de noordzijde in de vorm van een Grieks tempelfront en het grote balkon aan de zuidzijde zijn geheel uit natuursteen opgetrokken. De trapgevels worden bekroond door stenen arenden en in de friezen (onder de daklijst) zijn uitgehouwen vrouwenkoppen te zien, die de elf Nederlandse provincies voorstellen. Ook de hoofden van architect Estourgie, aannemer J.C. Kropman en eigenaar Jurgens zijn in natuursteen vereeuwigd. Her en der is nog meer fraai beeldhouwwerk te vinden.
Bijzonder interieur
Ook het interieur is bijzonder, al is er in de loop der tijd veel verdwenen. Het werd grotendeels ontworpen door de neef van Estourgie, kunstschilder A.H. Trautwein. Een aantal elementen is uit huizen elders in het land gehaald en soms al eeuwen oud. Een groot glas-in-loodvenster in het trappenhuis toont Frans Jurgens met zijn vrouw en vier kinderen, omringd door figuren van bloemen en planten. Bijzonder zijn verder de schouw in de grote hal, de versierde plinten in het trappenhuis, verschillende stucplafonds, lambriseringen en schilderingen, waarvan enkele uit de 18de eeuw.
De vroegere eetzaal is in Lodewijk XIV-stijl uitgevoerd. Een aantal zogenaamde behangselschilderingen in dit vertrek is in 1736 door de Duitser Jurriaan Buttner vervaardigd en heeft vroeger waarschijnlijk in Amsterdamse herenhuizen gehangen. Andere schilderingen zijn van Trautwein zelf. De schilderingen op het plafond gingen verloren bij een binnenbrand in 1948 en werden daarna vervangen door nieuwe.
Sint-Radboudstichting
Huize Heyendael bleef tot in 1949 in het bezit van de familie Jurgens. Toen werd het met een groot deel van het omliggende landgoed verkocht aan de Sint-Radboudstichting, die in 1923 de Rooms-Katholieke Universiteit had opgericht en van plan was de medische faculteit op Heyendael te vestigen. En zo geschiedde: vanaf 1951 zijn rondom 'het kasteeltje, zoals het huis nu nog steeds wel genoemd wordt, vele universiteitsgebouwen verrezen. Van een landhuis is geen sprake meer. Het markante gebouw dient nu als vergadercentrum en is misschien wel hét symbool van de Radboud Universiteit Nijmegen.
Bron: www.noviomagus.nl, Hylke Roodenburg
