Eenmaal terug op de universiteit merkte ik dat de coronacrisis nog veel meer mensen had geraakt dan ik in eerste instantie had verwacht. Namelijk heel veel studenten. Sommige medestudenten heb ik na corona niet meer terug gezien in de schoolbanken. Dat raakt mij.
Zelf weet ik als geen ander hoe het is om een tijd niet meer te kunnen studeren en dan terug te moeten naar de collegebanken. Ik moest na corona ook weer ineens terug naar ‘het nieuwe normaal’, maar ik heb eerder een burn-out gehad waardoor ik drie jaar lang niet in staat was om te studeren. Ik ben dus wat je noemt een ‘langstudeerder’.
Doordat ik al lang op de campus rondloop, heb ik ook de Radboud Universiteit zien veranderen. Er is nu meer aandacht voor diversiteit en studentenwelzijn, maar er liggen wat mij betreft nog heel veel kansen. Zo vind ik het belangrijk dat iedereen gezien wordt op de universiteit. Toen ik eens hoorde dat de lift in het Sportcentrum werd uitgeschakeld in de avond en mensen in een rolstoel het gebouw niet meer konden verlaten, vond ik dat heel erg.
Daarom heb ik mij aangesloten bij het programma tot DEI-ambassadeur. Als DEI-ambassadeur heb ik in mijn eerste jaar trainingen gevolgd waarin we ons onder meer bewust worden van (persoonlijk) gedrag dat onbewust bijdraagt aan uitsluiting. Daar had ik al oog voor, maar ik vind het belangrijk dat iedereen op de campus daar meer zicht op krijgt.
In september start ik met mijn derde jaar van de opleiding Psychologie. Al heb ik wat vakken van het derde jaar al gevolgd. Dat geeft mij ruimte om mij ook op facultair niveau volop in te zetten voor medestudenten en mij hard te maken voor gelijkheid. Ik zit namelijk in de Facultaire Studentenraad. Ik ben assertief genoeg om tegenwicht te bieden en ergens iets van te zeggen, dus daarom passen de rollen van DEI-ambassadeur en lid van de Facultaire Studentenraad bij mij.
Na mijn opleiding hoop ik mij ook met mijn werk in te kunnen zetten voor de neurodiverse minderheid in de samenleving omdat daar veel winst te behalen is. Afwijken van de norm? Daar is niks mis mee! Het maakt iedere student juist uniek waardoor we ervoor zorgen dat we op een campus vol diversiteit studeren en niet op een campus waar er één eliteclub is.’
Dennis van de Laar is derdejaars student Psychologie en DEI-ambassadeur.
