Het kunstwerk werd ten doop gehouden in oktober 2023, bij het honderdjarig bestaan van de Radboud Universiteit. In die honderd jaar hebben 56 rectores de universiteit bestuurd, samengebracht in de Senaatszaal in de kleine Aula als een statige portrettengalerij. Die galerij, met louter mannen, stuitte bij vrouwelijke hoogleraren op toenemende weerzin, omdat dit mannelijk vertoon niet passend werd geacht bij een moderne universiteit die zich afficheert als emancipatoire en inclusieve instelling.
In 2018 bracht het Netwerk Vrouwelijke Hoogleraren van de universiteit een eerste correctie aan, met een bordesfoto met 47 vrouwelijke hoogleraren als aanvulling op de galerij. Deze volgens menigeen halfslachtige poging om de genderbalans te herstellen, kreeg een veel radicaler vervolg in het door Schnitger gerealiseerde kunstwerk. In de documentaire verhaalt Schnitger over haar eerste bezoek aan de oude Senaatszaal. ‘Ik vond (die bordesfoto) wel wat beschamend. Ik begrijp wel dat die foto er hing om ook de vrouwen een plaats in deze zaal te geven, maar dit was geen goede oplossing. Het benadrukte juist de ongelijkheid.’
Atelier in Los Angeles
Van Aalst reisde voor zijn documentaire af naar het atelier van Schnitger in Los Angeles, die eerder exposeerde in internationale galeries, musea, kunstinstellingen en op biënnales. We volgen op de voet hoe de kunstenares oude foto’s van dertig vrouwelijke emeriti omwerkt tot een beeltenis op linnen, en deze in een nieuwe galerij gelijkwaardig maakt aan de 56 oude rectorsportretten, alle na bevrijding uit hun oude lijsten in eenzelfde soort linnen vervat. Schnitger blikt in de film terug op een soms spanningsvol scheppingsproces, gezien ook de uitdaging om een genderbalans te realiseren zonder de statigheid van de 56 mannenportretten tekort te doen.
