Het bedrag wisselt, maar een Advanced Grant is ongeveer 2,5 miljoen euro en kan door de ontvangers gebruiken om hun onderzoek voor de komende vijf jaar voort te zetten.
Ivan Toni, hoogleraar Motor cognition, Radboud Universiteit en Donders Institute for Brain, Cognition and Behaviour
Stel je voor dat je een drankje bestelt tijdens een etentje en daarbij voor de bediening naar je lege glas wijst. Hoe heb je dit specifieke gebaar geselecteerd? En hoe kan het dat de bediening dit gebaar op de juiste manier interpreteert? Net als alle signalen die we gebruiken om te communiceren in ons dagelijks leven, is dat gebaar erg dubbelzinnig als je het buiten de context haalt. Hoe werkt menselijke communicatie waarbij we gebruik maken van signalen die contextafhankelijk zijn en naar verschillende dingen kunnen verwijzen? Het project ‘Mindsharing’ van Ivan Toni integreert computationele, ontwikkelings- en cognitieve neurowetenschap om te kunnen begrijpen hoe deze manier van communiceren in algoritmen gevangen kan worden, hoe het op cultureel vlak wordt aangeleerd en hoe het in de hersenen wordt vastgelegd.
Roshan Cools, hoogleraar Cognitieve neuropsychiatrie, Radboudumc en het Donders Institute for Brain, Cognition and Behaviour
Roshan Cools gaat onderzoek doen naar stoffen in de hersenen die betrokken zijn bij de cognitieve controle van gedrag. Ze gaat met haar collega's onderzoeken hoe onze hersenen berekenen wanneer controle nodig is en wanneer niet en hoe we besluiten aan welke gedragsstrategie prioriteit moet worden gegeven op welk moment. Daarbij kijken ze vooral naar gedragscontrole als we geconfronteerd worden met stressoren. De controleerbaarheid van die stressoren is dan bepalend. Als een stressor waarmee je te maken krijgt controleerbaar is, dan is het prima om hard te werken om de situatie te veranderen. Een proactieve, doelgerichte houding is dan uitstekend. Maar is de stressor oncontroleerbaar, is de wereld om je heen niet-maakbaar, dan is een doelgerichte strategie – hard je best doen – helemaal geen goede strategie. Dan is het beter om toe te geven aan je voorgeprogrammeerde neigingen, aan eerder aangeleerde gewoontes zodat je energie kan sparen. Het werk van Cools zal meer inzicht geven in de hersenmechanismen van controle van gedrag bij stress.
Peter Friedl, hoogleraar Microscopische beeldvorming van de cel, Radboudumc
Peter Friedl wil een nieuwe kankertherapie ontwikkelen die kankercellen doodt door ze op verschillende manieren te beschadigen. Hoewel elke beschadiging afzonderlijk niet dodelijk is, is de som van die beschadigingen dat wel. Friedl gebruikt in zijn onderzoek geavanceerde microscopie om de mechanismen te vinden waarmee tumor- en immuuncellen zich verplaatsen en om te onderzoeken hoe die cellen in driedimensionaal weefsel op elkaar reageren. Sinds kort weten we hoe bewegende cytotoxische T cellen - CTLs – van het immuunsysteem reageren op tumorcellen, en wanneer dat wel of niet tot de dood van tumorcellen leidt. Op die manier is de minimale cytotoxische eenheid bepaald die door CTL aan tumorcellen kan worden afgegeven. Die minimale dosis wordt de niet-dodelijke klap genoemd, in het Engels de sublethale hit.
De laatste jaren is immunotherapie in combinatie met cytotoxische en moleculaire therapieën steeds vaker toegepast als behandeling van kanker. Ondanks een verbetering van de resultaten, werkt die aanpak niet voor alle patiënten. Daarvoor is een beter begrip nodig van de schade die therapieën veroorzaken bij de tumorcellen en de herstelreacties daarop. Friedl stelt nu een andere aanpak voor, die is gebaseerd op het vastleggen en gebruiken van die subletale klappen. Hij wil immunotherapie gaan combineren met nieuwe combinaties van kankertherapieën in ultralage, subletale doses.
Meer weten? Neem contact op met
- Persvoorlichting & Wetenschapscommunicatie Radboud Universiteit, media [at] ru.nl, 024 361 6000