Als hoogleraar deed zij onderzoek naar psychodiagnostische besluitvorming. Zij vervulde een belangrijke brugfunctie tussen de klinische psychologie en pedagogiek alsmede tussen wetenschap en de praktijk van psychotherapeuten. Zo onderzocht zij in haar proefschrift, dat zij behaalde in 1992 aan de Universiteit Utrecht, hoe psychotherapeuten komen tot hun opvattingen en hun beslissingen over het beste behandelplan van patiënten. Het thema van klinische besluitvorming heeft ze nooit meer losgelaten. Dat blijkt onder meer uit de promotietrajecten die ze begeleidde en de vele artikelen die ze over besluitvorming schreef. Haar interesse ging daarbij vooral uit naar het onderscheid tussen intuïtieve en rationele beslisstrategieën en de rol van emoties daarbij.
In 2020 vierde Cilia nog haar emeritaat met de afscheidsrede “Diagnostische besluitvorming” en nam zij afscheid van de universiteit waar ze vele jaren gewerkt heeft.
We zullen Cilia herinneren als een bescheiden, hardwerkende vrouw met een duidelijke en sterke mening. Cilia was zeer loyaal aan haar collega's en aan haar werk. Je deed nooit tevergeefs een beroep op haar.
Cilia laat twee dochters en een partner achter.
We wensen haar familie, vrienden en alle oud-collega’s binnen FSW sterkte toe met dit verlies.